Όπως λέει το Μέγα Σάββατο σ' έναν ωραίο λόγο ο Άγιος Επιφάνιος, Επίσκοπος Κωνσταντίας της Κύπρου, που λέει όταν ο Χριστός συνάντησε τον Αδάμ και ήταν να τον αναστήσει, του λέει: "Έλα, Αδάμ. Έλα πλάσμα μου, ἐλθέ πλάσμα τό ἐμόν. Δεν σε έπλασα για να σε αφήσω στον Άδη. Δεν σε έπλασα για να σε αφήσω στην απώλεια. Δεύρο. Ἀνάστα, πλάσμα τό ἐμόν.Φύγε από δω! Έλα μαζί μου, σήκω επάνω!".
Συνάντησε τον Αδάμ
εκεί στο βάθος του άδου και τον ανέστησε. Γιατί δεν έπλασε ο Θεός τον άνθρωπο
για την απώλεια.
Έτσι λοιπόν πρέπει
να ξέρουμε, αδερφοί μου, ότι έστω και ίχνος -ελάχιστο ίχνος- αδιόρατο ακόμα
ίχνος να υπάρχει διαθέσεως, ο Θεός θα έρθει να συναντήσει τον άνθρωπο. Δεν
πρόκειται να αδικηθεί κανένας άνθρωπος!
Κανένας άνθρωπος δεν πρόκειται να πει του
Θεού ότι, "ξέρεις, εγώ αδικήθηκα λόγω
των περιστάσεων. Λόγω των γεγονότων. Ήθελα, αλλά οι περιστάσεις δεν με
άφησαν.. Αν ήταν διαφορετικά τα πράγματα θα ήμουν πολύ διαφορετικός.."
Όχι! Κανένας δεν θα
πει αυτόν τον λόγο γιατί όταν θα γίνει η Κρίση θα καταλάβουμε τότε, θα αισθανθούμε
και θα δούμε ότι ο Θεός έκανε τα πάντα για μας!
Έτσι λοιπόν κανένας μας να μην πιστεύει -ούτε
για τον εαυτό του ούτε για τους γύρω μας, για τους αδελφούς μας- ότι είναι ποτέ
δυνατόν ο Θεός να μας εγκαταλείψει! Κι αν έχουμε και ίχνος ακόμα διαθέσεως, ο
Θεός είναι Παντοδύναμος! Είναι δυνατός ο Θεός να μπει μέσα στην καρδιά του
ανθρώπου και να του μιλήσει! Να κατέλθει έως το βαθυτάτον του άδου, ο Θεός, να
συναντήσει τον άνθρωπο, το πλάσμα Του.
π. Αθανάσιος Μητρ.
Λεμεσού
proskynitis
