«άραγε ΠΑΝΑΓΙΑ μου
κλαις ακόμα για εμάς;» αναρωτήθηκα και προσήλθα στην ΜΕΧΑΛΟΧΑΡΗ για να την
προσκυνήσω.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Είχαμε αδελφοί μου πολύ καιρό να πάμε στην ΠΑΝΑΓΙΑ την ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΡΙΑ στον Άγιο Δημήτριο στον Βύρωνα και πάντα στο μυαλό μας έμπαινε ο ανθρώπινος λογισμός μήπως η ΠΑΝΑΓΙΑ μετά από τόσους μήνες σταμάτησε να Δακρύζει και να Μυροβλύζει εξ αιτίας της επιδεινούμενης σκληροκαρδίας μας που δεν μαλάκωσε μετά από 20 σχεδόν μήνες αδιάκοπης ενέργειας αυτού του Έκτακτου Θεοσημείου που ελάμβανε (λαμβάνει) χώρα στο κέντρο της Ελλάδος, στην πρωτεύουσα των Αθηνών.
Μια πληροφορία από μια
προσευχόμενη σεβάσμια ψυχή επίσπευσε το προσκύνημα μας αυτό στην Μεγαλόχαρη.
Όπως μας
εκμυστηρεύθηκε ένας Γέροντας είδε τον
Άγιο Προστάτη του και του είπε:
- Στην ευχή σου να
προσθέτεις «ταις πρεσβείαις της Παρηγορητρίας και θα ανοίγουν τα αδιέξοδα» «
έρχονται πολύ δύσκολες μέρες»
Έτσι με την πρώτη
ευκαιρία προσήλθαμε ανήμερα της ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ κάτωθεν της Εφέστειας εικόνος της
Παναγίας της Παρηγορήτριας στον Άγιο Δημήτριο στον Βύρωνα και όταν μετά φόβου
σηκώσαμε το βλέμμα προς τα επάνω και αντικρύσαμε το Κεχαριτωμένο Πρόσωπο της Υπεραγίας
Θεοτόκου είδαμε δυο μεγάλα δάκρυα εκείνη την στιγμή να σχηματίζονται μέσα στις
Οφθαλμικές κόγχες έτοιμα να κυλήσουν προς το Πρόσωπο του Θείου Βρέφους.
Ταυτόχρονα μια άρρητη
ευωδία μας περικύκλωσε από το Ξύλινο κουβούκλιο που φιλοξενεί την Θαυματουργή
αυτή Εικόνα.
Μια πιστή μας έδωσε ένα βαμβακάκι και μας προέτρεψε να το φέρουμε σε επαφή με το ξύλινο πλαίσιο της Εικόνας.
Αυτό και κάναμε δίχως
αντίρρηση και το αποτέλεσμα ήταν το μικρό αυτό βαμβακάκι να υγρανθεί
αυτοστιγμής με ένα τέτοιας σύστασης Μύρο
που ούτε ακριβώς Ελαιόβρυτο ήταν, ούτε Αιθέριο αλλά μιας άλλης σύστασης. Και το
καταλάβαμε αυτό λόγω της ιατρικής μας ιδιότητας να διακρίνουμε.
Το πλέον συγκλονιστικό
ήταν, ότι ένα τόσο μικρό βαμβάκι γέμισε τα χέρια μας με άφθονο Μύρο λες και σκουπιστήκαμε με μια βρεγμένη
πετσέτα.
Όλα αυτά δεν
εξηγούνται με την κοινή ανθρώπινη λογική, αλλά μέσω της Πίστης ιστάμεθα αινεοί
και προσευχόμενοι, βλέποντας σε όλα αυτά την παρουσία του ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ που
ενεργεί ποικιλοτροπώς.
Συγκλονισμένοι κάτω
από τέτοια Θεοσημεία δεν έχεις παρά να ταπεινωθείς και να προσευχηθείς για όλα
αυτά που συμβαίνουν στους άστατους και πονηρούς καιρούς μας.
Πολλές φορές
αναρωτηθήκαμε τι θέλει να μας πει η ΠΑΝΑΓΙΑ με το χαριτόβρυτο και μυροβόλο αυτό
αδιάκοπο κλάμα ΤΗΣ ;
Ίσως γιατί γνωρίζει η
Υπεραγία Θεοτόκος ότι τα χάλια μας είναι τόσο σκληρά σαν αγκάθια που μας
τρυπούν και μόνο με το κλάμα της μπορεί να μας γιάνει;
Ίσως γιατί βλέπει το
παγκόσμιο κακό που μας περικυκλώνει και τώρα μας σφίγγει πιο ασφυκτικά;
Ίσως γιατί βλέπει όχι
μόνο αυτές τις δυσκολίες που έχουμε όλοι μας ήδη , αλλά τις άλλες που έρχονται
και ήδη οι κοσμοκράτορες του αιώνος του απατέωνος μας τις απαριθμούν μέσα από πανδημίες βιολογικών
εργαστηρίων , πολέμων με πυρηνικά κ.α;
Ίσως γιατί βλέπει που
θα καταλήξει αυτή η αρρώστια των απειλών του τούρκου;
Ίσως γιατί γνωρίζει
ότι η πραγματική μετάνοια θα έρθει με πολλά δάκρυα και πόνους σαν το άτακτο
παιδάκι που δεν βλέπει τις αταξίες του, αλλά όταν όμως χτυπήσει πάντα πέφτει στην αγκάλη της στοργικής μάνας.
Θυμηθήκαμε τα
προαναφερθέντα λόγια του Γέροντα:
«ταις πρεσβείαις της
Παρηγορητρίας και θα ανοίγουν τα αδιέξοδα», « έρχονται πολύ δύσκολες μέρες»
Και ευχαριστήσαμε τον
Αναληφθέντα τετοιές μέρες Θεάνθρωπο που εκεί ψηλά στις υπώρειες του Υμηττού
κάτω από το γαλάζιο Αττικό Φως μας χάρισε μια άλλη ΖΩΟΔΟΧΟ ΘΑΥΜΑΤΟΒΡΥΤΗ ΠΗΓΗ
ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΟΥΣ
https://konstantinoupolipothoumeno.blogspot.com/
Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
