Είχαμε γνωρίσει ένα γεροντάκι που συνήθιζε να εκκλησιάζεται σε κάποιον ενοριακό ναό, λίγο ιδιότροπος στον χαρακτήρα του, ο οποίος έκανε την ίδια ακριβώς κίνηση σε κάθε θεία λειτουργία εδώ και αρκετά χρόνια μετά από την Θ’ ωδή σε κάθε κανόνα.
Δηλαδή την ώρα που έβγαινε ο ιερέας έξω από την ωραία πύλη, στρεφόμενος προς την Υπεραγία Θεοτόκο λέγοντας:
- «Την Θεοτόκο και Μητέρα του Φωτός….» εκείνος έμπαινε μέσα στο ιερό και
άναβε τα ηλεκτρικά κανδήλια που κρέμονταν μπροστά από τον Μυστικό Δείπνο και πάνω
από την ωραία πύλη.
Το γιατί τα άναβε κάθε
φορά την συγκεκριμένη χρονική στιγμή και όχι λίγο πιο πριν ή λίγο πιο μετά, κανείς
δεν το γνώριζε αυτό και ούτε ποτέ το είπε σε κανέναν. Τι είχε μέσα στο μυαλό
του το γεροντάκι, δεν το μάθαμε ποτέ. Άβυσσος
η ψυχή του κάθε ανθρώπου…..
Εμείς ελπίζουμε ο Θεός
να τον έχει πάντα καλά και να συνεχίσει να τιμά με αυτόν τον τρόπο την Υπεραγία
Θεοτόκο.
Αμήν
Θ.Π.
