Θεωροῦμε τὸ παράπονο τόσο μικρὴ καὶ ἀσήμαντη ἁμαρτία!... Ἡ ἐπίπτωση ὅμως μιᾶς καρδιᾶς ποὺ παραπονιέται εἶναι πνευματικὰ καταστροφική, διότι ὅταν παραπονιόμαστε, φέρουμε πικροὺς καρποὺς ποὺ καταλύουν τὴν εἰρήνη τὴν δική μας καὶ τῶν γύρω μας. Ὅταν ἀρνούμαστε νὰ γεμίσουμε τὴν ζωή μας μὲ παράπονα, διατηροῦμε τὴν ἐσωτερική μας εἰρήνη.
Μερικοὶ ἄνθρωποι
κάνουν λὲς καὶ ἂν δὲν παραπονεθοῦν, τὰ πράγματα θὰ χειροτερέψουν...
Ἀντιθέτως, ὅμως, ὅταν παραπονιόμαστε, ἀνταποδίδουμε
κακὸ ἀντὶ κακοῦ καὶ δίνουμε στὸν πονηρὸ αὐτὸ ἀκριβῶς ποὺ ἐπιθυμεῖ.
Τὸ παράπονο ποτὲ δὲν ἀλλάζει
μιὰ κατάσταση, μόνο ἐνισχύει τὴν δύναμη τοῦ κακοῦ, ποὺ εἶναι ἠ ἴδια ἡ βάση τῶν
παραπόνων μας. Ὅταν ἀντιμετωπίζουμε κάθε κακὴ περίσταση μὲ θετικὸ τρόπο, ἐνισχύουμε
τὴν καρδιά μας στὸ ἀγαθό, μειώνοντας τὴν δύναμη τῆς ἀρνητικότητας. Διατηρώντας
θετικὴ διάθεση, καταργοῦμε τὸ ἁμάρτημα τῶν παραπόνων ἀπὸ τὴν ζωή μας καὶ ὅλοι
γύρω μας κινοῦνται σ᾿ ἕνα ὑγιὲς πλαίσιο.
Ἀντὶ νὰ
παραπονιόμαστε, ἂς κάνουμε κάτι γιὰ τὰ παράπονά μας. Ἂς γίνουμε ἐμεῖς αὐτοὶ ποὺ
κάνουν τὴν διαφορὰ στὴν ζωή μας καὶ στὴν ζωὴ τῶν γύρω μας καὶ ἂς ἀφοσιωθοῦμε στὴν
προσπάθεια αὐτή.
Ἂν ὑπάρχει κάποιος λόγος παραπόνου, ἂς τὸν μετατρέψουμε σὲ εὐχαριστιακὴ διάθεση, ἡ ὁποία ἀλλάξει καὶ τὴν ὀπτική μας. Πάντως, οἱ ἄνθρωποι ποὺ παραπονιοῦνται δὲν ἀλλάζουν τίποτε μὲ τὴν διαρκῆ ἀρνητικότητά τους, ἀλλὰ κάνουν τοὺς ἀνθρώπους τοῦ περιβάλλοντός τους νὰ θέλουν νὰ ἐξαφανιστοῦν ἀπὸ δίπλα τους...
† Μητροπολίτης Κυπριανὸς
353agios
proskynitis
