~Καταθέτουμε ένα σημαντικό περιστατικό, με προφητικές διαστάσεις, από την συναναστροφή μιας κυρίας με τον αγίας μνήμης Κωνσταντίνο, τον δια Χριστόν σαλόν των Αθηνών, γνωστό ως τρελο-Γιάννη, όπως αυτή μας το διηγήθηκε κατά την πρόσφατη συνάντησή μας στην Αθήνα.
Σε κάποιο ναό των Αθηνών, κατά την επίσημη και εορταστική
ημέρα της Κυριακής της Ορθοδοξίας, οι πιστοί εισέρχονταν, κρατώντας εικόνες που
έφερναν από τα σπίτια τους εις ανάμνησης της αναστύλωσης των εικόνων κατά την
λαμπρή αυτήν ημέρα. Στην Ακολουθία εκείνη παρίστατο και η γνωστή μας αυτή
κυρία, που σε μια στιγμή είδε τον τρελο-Γιάννη να εισέρχεται στον ναό, φέροντας
επάνω στην κεφαλή του μια γλάστρα με μαραμένα λουλούδια! Κατά τη διάρκεια της
λιτανείας των ιερών εικόνων, που γίνεται κατά την ημέρα αυτή σε ορισμένους
ναούς, κάποιοι χριστιανοί κοροϊδευαν τον τρελο-Γιάννη για την παράδοξη «άρση»
της γλάστρας…
Η καλή μας αυτή κυρία, που λιτάνευε μαζί με τον
τρελο-Γιάννη, προσπαθώντας να τον σωφρονίσει, του έλεγε: «Κωνσταντίνε μου, άσε
κάτω την γλάστρα τώρα! Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά τέτοια ημέρα και ώρα»! Κι
αυτός της απάντησε: «Αυτό που βλέπεις, είναι τρέλα με νόημα! Εσύ να βλέπεις τη
γλάστρα. Και να δεις, που στο τέλος όλοι θα πέσουν να προσκυνήσουν»!
Έφτασε λοιπόν και το τέλος της λιτανείας, και ο
προϊστάμενος ιερέας, «μεγάλη τη φωνή», απήγγειλε από το Συνοδικόν της
Ορθοδοξίας τον γνωστό θριαμβευτικό λόγο: «Αύτη η πίστις των Αποστόλων, αύτη η
πίστις των Πατέρων, αύτη η πίστις των Ορθοδόξων, αύτη η πίστις την Οικουμένην
εστήριξεν».
Τότε και τρελο-Γιάννης, «στεντορία τη φωνή», έχοντας ακόμη
τη γλάστρα με τα μαραμένα λουλούδια πάνω στο κεφάλι του, άρχισε να φωνάζει:
«Χριστός ανέστη, χριστιανοί»! Και τότε, έκπληκτοι όλοι, είδαν στη γλάστρα να
ζωντανεύουν τα μαραμένα λουλούδια και να ανθίζουν! Κι ο τρελο-Γιάννης άρχισε
μέσα στη σαλότητά του να προφητεύει: «Έτσι θα ανθίσει η Ορθοδοξία σε λίγα
χρόνια! Έτσι θα καρποφορήσει σε όλο τον κόσμο»! Και ο τρελός προφήτης χάθηκε
τρέχοντας τους δρόμους της ταλαιπωρημένης μα κι αγιασμένης Αθήνας…
Από το νέο βιβλίο:
«Μητροπολίτου Μόρφου Νεόφυτου Ομιλίες – ΤΟΜΟΣ Α'»
trelogiannis