Κάποια επίσημη γιορτή
που οι μοναχοί της Σκήτης κάθισαν να φάγουν όλοι μαζί σε κοινό τραπέζι, ένας
Αδελφός είπε στον τραπεζάρι:
-Εγώ δεν τρώγω ποτέ
μαγειρευμένο φαγητό, μόνο ψωμί κι αλάτι
Εκείνος πάλι φώναξε
δυνατά για ν’ ακούση ο βοηθός του:
-O Αδελφός δεν τρώγει μαγείρευμα. Φέρε του αλάτι.
Τότε ένας από τους
μεγάλους Γέροντας είπε αυστηρά στον Αδελφό:
-Πιο συμφέρον ήταν για
σένα σήμερα να φας κρέας στο κελλί σου, παρά ν’ ακούσης μπροστά σ’ όλους τους
Αδελφούς τούτη τη φωνή.
Από το Γεροντικόν
Επιμέλεια και
δημοσίευση: Θηβαίος Πολίτης
