του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου,
δασκάλου
Η ΟΡΦΑΝΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΗ: Η Αγία
Μαρίνα γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, στα χρόνια του αυτοκράτορα
Κλαυδίου του Β', το 270 μ.Χ. Λίγες μέρες μετά τη γέννησή της, η μητέρα της
πέθανε, και ο πατέρας της Αιδέσιος, που ήταν Ιερέας των ειδώλων, ανέθεσε την
ανατροφή της μικρής Μαρίνας σε μια χριστιανή γυναίκα, από την οποία η Μαρίνα
διδάχθηκε το Χριστό. Όταν έγινε 15 χρονών, αποκάλυψε στον πατέρα της ότι είναι
χριστιανή. Έκπληκτος αυτός απ' αυτό που άκουσε, με μίσος τη διέγραψε από παιδί
του.
ΣΥΛΛΗΨΗ – ΜΑΡΤΥΡΙΟ: Μετά από καιρό, έμαθε για τη Μαρίνα και ο έπαρχος Ολύμβριος, που διέταξε να τη συλλάβουν. Όταν την είδε μπροστά του, θαύμασε την ομορφιά της και προσπάθησε να την πείσει με κάθε τρόπο να γίνει σύζυγος του, αρνούμενη το Χριστό. Μάταια, όμως. Η Αγία Μαρίνα σε κάθε προσπάθεια του Ολυμβρίου αντέτασσε τη φράση: ≪Είμαι χριστιανή≫.
Τότε ο έπαρχος διέταξε να την
ξαπλώσουν στη γη, και την καταξέσχισε άσπλαχνα με ραβδιά τόσο, ώστε η γη έγινε
κόκκινη από το αίμα που έτρεξε. Έπειτα, ενώ αιμορραγούσε, την κρέμασε για ώρα,
ενώ έπειτα τη φυλάκισε. Μέσα στην φυλακή μάλιστα συνέβη το εξής: ο διάβολος
μεταμορφωμένος παρουσιάστηκε στην αγία θέλοτας να τη φοβίσει. Αυτή όμως προσευχήθηκε
στον Θεό και αμέσως ο δαίμονας μεταμορφώθηκε από δράκοντας σε μαύρο σκύλο και
τότε η αγία τον ταπέινωσε χτυπώντας τον με ένα σφυρί. Όταν ο έπαρχος για
δεύτερη φορά την εξέτασε, διαπίστωσε ότι η πίστη της Αγίας Μαρίνας ήταν
αμετακίνητη στο Χριστό έτσι διέταξε να την κάψουν με αναμμένες λαμπάδες. Όμως
τα εγκαύματα θαυματουργικά θεραπεύονταν με αποτέλεσμα πολλοί παρευρισκόμενοι να
γίνουν χριστιανοί. Μπροστά στον εφιάλτη του επάρχου που έβλεπε αντί τιμωρίας
της Χριστιανής Μαρίνας, αντιθέτως, να διαδίδεται η πίστη στο Χριστό, τελικά
έδωσε εντολή να αποκεφαλίσουν τη Μαρίνα, που έτσι πήρε το άφθαρτο στεφάνι της
αιώνιας δόξας.
ΤΟ ΙΕΡΟ ΛΕΙΨΑΝΟ: Tα άγια
λείψανα της φυλάγονταν στην Κωνσταντινούπολη μέχρι την πρώτη άλωση της από τους
Λατίνους, το 1204 μ.Χ., ενώ μετά από πολλές περιπέτειες, σήμερα φυλάσσονται
στην Αθήνα, σε ναό που φέρει το όνομα της ενώ η χείρα της έχει μεταφερθεί στη
Μονή Βατοπεδίου στο Άγιο Όρος.
Απολυτίκιο: “Ανδρείαν και
φρόνησιν, συ κεκτημένη σεμνή, ανδρείως κατεπάτησας όφιν αρχέκακον, Μαρίνα πανεύφημε,
ήσχυνας Ολυμβρίου τας πικράς τιμωρίας, εύφρανας Ασωμάτων τας χορείας αθλούσα,
διὸ απαύστως πρέσβευε Χριστώ, εις το σωθήναι ημάς.”
Κοντάκιο: “Παρθενίας κάλλεσι,
πεποικιλμένη παρθένε, ακηράτοις στέμμασιν, εστεφανώθης Mαρίνα, αίμασι, του
μαρτυρίου δε φοινιχθείσα, θαύμασι καταλαμπρύνθης των ιαμάτων, και της νίκης τα
βραβεία, εδέξω Μάρτυς χειρὶ του Κτίστου σου.”
Μεγαλυνάριο: “Την λαμπάδα
πάντες τη φαεινήν, και της παρθενίας, τον ασύλλητον θησαυρόν, τη νύμφη Κυρίου,
και άσπιλον αμνάδα, Μαρίναν την αγίαν, ύμνοις τιμήσωμεν.”
aktines
