☦ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ

ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Σεβαστέ πάτερ, ἁγία γερόντισσα, ἐντιμότατοι ἄρχοντες, ἐλλογιμώτατοι ἱεροψάλτες, εὐλογημένε λαέ τοῦ Θεοῦ, ἐν μέσῳ ἡμῶν παρίσταται καί μᾶς εὐλογεῖ ἡ Ἁγία Παρασκευή, ἡ ὁσία παρθένος καί μάρτυς, ἡ θαυματουργός. Αἴγλη Θεοῦ φωτιζομένη, διέφυγε τῆς ἀπάτης τό σκοτάδι καί ἀστράφτει ἀνάμεσά μας, ὡς φερώνυμος ξακουστή νύμφη τοῦ Χριστοῦ. Παρέχει ἰάματα, ἰάσεις σέ σωματικές καί ψυχικές ἀσθένειες· κυρίως θεραπεύει τίς παθήσεις τῶν ματιῶν καί ἀνακουφίζει τίς καρδιές μας.

Κόρη εὐγενῶν χριστιανῶν γονέων, τοῦ Ἀγάθωνος καί τῆς Πολιτείας· καρπός προσευχῆς. Μεγαλώνει μέ τίς ὄμορφες χριστιανικές ἀρχές καί ἀρετές. Φύση ἀγαθή, ἀπέφευγε τήν πολύθεον καί πολυτάραχον ἀπάτη τοῦ κόσμου, δηλαδή τίς κακίες τῆς φιλαυτίας, τῆς ὀλιγοπιστίας ἤ καί ἀπιστίας πού ὀδηγοῦν στή λήθη τοῦ Θεοῦ καί στήν περιφρόνηση τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ.

Ἡ πίστις στόν Ἰησοῦν, τόν Μεσσίαν, ἀπήστραψε, ἐφώτισε τήν καρδιά της καί τήν ἔκανε κτῆμά της καί τό φοβερό μυστήριο τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς, βίωμά της. Ἀνέβηκε στόν Σταυρό, συνήντησε τόν Ἰησοῦν, μέ τόν ὁποῖον δέ χωρίστηκε ποτέ καί ἔφθασε ἕως καί αὐτό  τό μαρτύριο, ἑορτή  πού ἑορτάζουμε σήμερα. Ἔμαθε καί ἔπαθε ἀπό τόν Χριστόν, μέ τόν Χριστόν· ἀγάπησε τήν πτωχεία, τήν ὑπακοή, τήν ταπείνωση, χάρισε τήν περιουσία της στούς πτωχούς καί ἐνδύθηκε τό δοξασμένο μοναχικό σχῆμα, ἀκολουθῶντας τό παράδειγμα τοῦ Ἰησοῦ, πού Θεός ὤν, ἐπτώχευσε, γινόμενος ταπεινός ἄνθρωπος, γιά νά ἐξυψώσει καί σώσει τόν ἄνθρωπο.

Σέ ὅλη της τή ζωή, ἡ Ἁγία Παρασκευή, τήρησε μέ πᾶσαν ἀκρίβεια τήν πτωχεία, τήν παρθενία, τήν ὑπακοή, αὐτά τά οὐράνια χαρίσματα. Ἁγνή καί παρθένος, ταπεινή, φωτισμένη ἀπό μικρή, κήρυττε μέ τό παράδειγμά της, ὅτι στή θυσία καί στήν ἀγάπη στόν Χριστό, τόν Θεάνθρωπο, βρίσκεται ἡ ἔννοια τῆς ὑπαρξιακῆς προοπτικῆς κάθε ἀνθρώπου καί τέλος ἡ πίστις στόν Χριστόν, εἶναι αὐτή πού ἑνώνει ἀληθινά τούς ἀνθρώπους, ὥστε νά ζοῦν εἰρηνικά καί νά δέχονται τίς δωρεές τοῦ Ἁγίου Πνεύματος· ἀδελφοί, ἐν χάριτι, μακριά ἀπό κακίες, διωγμούς καί πολέμους, μέ τελικό σκοπό καί στόχο, τήν ἄσκηση τῶν ἀρετῶν καί τήν, ἀπό ἀνάβασιν σέ ἀνάβασιν πνευματικήν τελειότητα, εἰς τέλος ἀτελεύτητον· χάριν ἀντί χάριτος.

Κήρυττε ἡ Ἁγία Παρασκευή, ὅτι ἡ ἀρετή καί ἡ μετάνοια δέν ἔχουν τέλος· εἶναι ἀγῶνας ἐφ’ ὅρου ζωῆς. Τό τέλος εἶναι ὁ Παράδεισος· ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί τοῦ Χριστοῦ. Ἡ Ὀρθόδοξη ἄσκηση τῆς Ἁγίας, ἡ ὑψηλή διανοητική της ἰκανότητα, ἡ κόσμια καί καθαρή ἐσωτερική, καρδιακή ἐργασία, τήν κατέστησαν ξακουστή καί θαυματουργό, ὥστε τά θαύματα πού ἐπιτελοῦσε καί ἐπιτελεῖ ἕως σήμερα μπροστά στούς ἀνθρώπους, νά τήν ἀναδεικνύουν φερώνυμον καί εὐεργέτην καί πολλοί νά μετανοοῦν, νά πιστεύουν στόν Χριστό, νά βαπτίζονται στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδος, νά ἁγιάζονται καί νά φεύγουν μακριά ἀπό τήν εἰδωλολατρεία, τήν πλάνη καί τίς αἰσχρές, σαρκικές μίξεις τῶν ψευτοθεῶν πού λάτρευε ὁ αὐτοκράτορας Ἀντωνίνος. Αὐτό εἶχε ὡς ἀποτέλεσμα, ἡ φήμη τῆς Ἁγίας, νά φτάσει ἕως τό παλάτι τοῦ Βασιλιᾶ καί τότε ἡ σύγκρουση τῆς Ἀλήθειας μέ τό ψεῦδος, κατέστη ἀναπόφευκτος. Τήν κάλεσε ὁ Βασιλιᾶς σέ ἀπολογία και ἡ Ἁγία μέ ἀνδρικό φρόνημα, μέ τή δύναμη τοῦ Χριστοῦ, ἤλεγξε τόν αὐτοκράτορα, λέγοντάς του, ὅτι οἱ θεοί του ἦταν δαιμόνια, λατρεία στόν Σατανᾶ καί ὅτι Ἕνας εἶναι ὁ Ἀληθινός Θεός, ὁ Χριστός. Στήν ἀπορία τοῦ Βασιλιᾶ, ὅτι: πῶς εἶναι δυνατόν νά εἶναι Θεός, Αὐτός πού Τόν σταύρωσαν οἱ ἄνθρωποι καί ἀπέθανε πάνω στό Σταυρό, ἔδραξε τῆς εὐκαιρίας καί τοῦ ἀνέπτυξε τήν ὀρθόδοξον Τριαδιολογίαν, Χριστολογίαν καί Ἐκκλησιολογίαν. Καί τοῦ ἀπεκάλυψε τό μυστήριον τῆς Ἀναστάσεως καί τῆς κατάργησης τοῦ θανάτου, ὁριστικά και ἀμετάκλητα. Ὁ Βασιλιᾶς ζήτησε ἀποδείξεις για τήν Ἀνάσταση. Τήν ἔβαλε σέ καιόμενη πίσσα, λέγοντάς της, ἄν εἶναι ἀληθινά αὐτά πού διδάσκεις καί ὅτι ὁ Χριστός εἶναι Παντοδύναμος καί νικητής τοῦ θανάτου, τότε ἄς ἔλθει νά σέ σώσει. Καί ὄντως, ἀδελφοί, ὁ Σωτῆρας Χριστός, ἀπέδειξε ἐνώπιον πάντων καί τοῦ Βασιλέως, ὅτι ἡ Ἁγία Παρασκευή, ἔλεγε τήν ἀλήθεια περί τοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ καί μέ τό θαῦμα πού ἀκολούθησε, ὁ ἰαθείς βασιλεύς, ἐπείσθη· ἐβαπτίσθη, καί παραχρῆμα σταμάτησε τούς διωγμούς ἐναντίον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Ἡ Ἱστορία τόν ἀναφέρει ὡς Ἀντώνιον ἤ Ἀντωνίνον, χριστιανόν Βασιλέα. Ἡ Ἁγία  μετά τό περιστατικό αὐτό, συνέχισε νά κηρύττει ἀπροσκόπτως καί ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ γιά κάποιες δεκαετίες νά πορεύεται ἐν εἰρήνη, χωρίς διωγμούς. Αὐτό βοήθησε πολύ στήν πρώτη Ἐκκλησία, νά πάρει μιά ἀνάσα ἐλευθερίας καί δημιουργικότητας.Ἐν τούτοις τόν Ἀντωνίνον, διεδέχθη ἕτερος βασιλεύς, ὁ Ἀσκληπιός, πού καί αὐτός δοκίμασε τήν πίστιν τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς καί βίωσε τήν θαυμαστήν δύναμη τῆς Ὀρθοδόξου παραδόσεως. Μετενόησε καί ὁ ἴδιος ὅπως καί ὁ Ἀντωνίνος καί ἐβαπτίσθηκε χριστιανός καθώς καί ὅλος ὁ περίγυρός του.

Κατ’ αὐτήν τήν ἔννοιαν, ἠ Ἁγία Παρασκευή, εἶναι καί Ἰσαπόστολος, παγκόσμιος εὐεργέτης. Αἰώνιον πρότυπον πρός μίμησιν. Ὅμως ἡ εἰρήνη αὐτή τῆς Ἐκκλησίας, δέν κράτησε πολύ, διότι ἕτερος αὐτοκράτορας, ὁ Ταράσιος, παρ’ ὅλα τά  θαυμαστά πού εἶδε καί παρ’ ὅλη τή θεϊκή διδασκαλία τῆς Ἁγίας Παρασκευῆς, κατεχόμενος ἀπό δαιμονική ἔπαρση, τήν κατεδίκασε εἰς θάνατον, μέ φοβερό μαρτύριο. Μπορεῖ κανείς νά ἀνατρέξει στό βίο της καί νά ἀναγνώσει τό μαρτυρικό της τέλος. Ὁ Χριστός τῆς ἔκανε τήν χάρη καί τήν τίμησε, ὥστε νά Τόν ἀκολουθήσει μέ μαρτυρικό θάνατο.

Παρέλαβε τήν ἁγία ψυχή της καί κατέστησε τήν Ἁγία Παρασκευή, αἰώνιο πνευματικό μαγνήτη. Μέ τήν ὁμολογία, τήν διδασκαλία καί τό μαρτύριο, ἡ Ἁγία, μᾶς συγκαλεῖ καί  προσκαλεῖ σήμερα νά ἀκολουθήσουμε τό παράδειγμά της  μέσα στήν ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καί μέ τόν Χριστό, ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ, νά ἀξιωθοῦμε τῆς αἰωνίου ζωῆς.

Ὅσο γιά τούς διῶκτες καί γι’ αὐτούς πού δέν τιμοῦν τούς Ἀγίους, τούς λέμε ὅτι ὑπάρχει καί τώρα καί πάντοτε μετάνοια. Μάρτυρες, οἱ δύο αὐτοκράτορες, Ἀντωνίνος καί Ἀσκληπιός πού μετενόησαν, βαπτίσθηκαν καί εὐεργέτησαν τήν Ἐκκλησία, τήν ἐποχή τῶν διωγμῶν τῶν πρῶτων αἰώνων. Οἱ ἀμετανόητοι, ἄς θυμοῦνται τήν τύχη πού ἔλαχε ὁ Ταράσιος. Χάθηκε ὁ ἴδιος αἰώνια καί κανείς δέ θυμᾶται τό ὄνομά του, οὔτε τά εἴδωλά του προσκυνάει. Καί τοῦτο διότι, στά εἴδωλα δέν ὑπάρχει ἐλπίδα, οὔτε φῶς, ἀλλά σκότος.

Ἄρνηση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας συνεπάγεται ὑποδούλωση σέ πάθη ἀτιμίας, ἐκεῖ πού βασιλεύει ὁ αἰώνιος θάνατος καί ἡ αἰώνια αἰσχύνη καί ντροπή. Ἄν κάποιοι, λαοί, τιμωρήθηκαν πρίν ἔρθει ὁ Χριστός, ὅπως τήν ἐποχή τοῦ Νῶε καί τοῦ Λώτ, τότε τί περιμένει ἄραγε τούς ἐχθρούς τοῦ Χριστοῦ καί τῶν Ἁγίων Του, στή μετά Χριστόν ἐποχή!!

Πρίν νά ἔλθει ὁ Χριστός δέν ὑπῆρχε Φῶς, Ἐλπίδα, Ζωή. Μέ τήν παρουσία τοῦ Θεανθρώπου Ἰησοῦ, ἔλλαμψε ἡ Χάρις καί ἡ Ἀλήθεια πού γεμίζει τίς καρδιές, μέ χαρά καί ἀνάπαυση. Ἐξυψώνεται τό ἀνθρώπινο πρόσωπο, καταργεῖται ἡ ἐκμετάλευση τῆς γυναῖκας καί ὁ θεσμός τῆς δουλείας. Μέ τόν Θεάνθρωπο Ἰησοῦ, ὅλοι εἴμαστε ἀδελφοί, ἴσοι μεταξύ μας. Τιμοῦμε τήν εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, στό πρόσωπο τοῦ ἀδελφοῦ μας καί ἡ λατρεία ἡ ἀληθινή, ἀπευθύνεται στόν Μόνον, Ἀληθινόν, Τριαδικόν Θεόν καί ὄν ἀπέστειλε, Θεάνθρωπο Σωτῆρα Ἰησοῦν Χριστόν.

Ὑπάρχει ὁ κίνδυνος, σεβαστή γερόντισσα, σατανοκίνητοι καί ἐμπαθεῖς ἄνθρωποι, νά κηρύξουν καί πάλιν διωγμόν ἐναντίον τῆς πίστεως καί νά ὑβρίσουν τούς Ἁγίους. Ὁ Κύριος Ἰησοῦς, μᾶς εἶπε: «Εἰ ἐμέ ἐδίωξαν καί ὑμᾶς διώξουσιν». Ἐν τούτοις στούς διωγμούς ἀνεδείχθησαν οἱ μεγαλύτεροι μάρτυρες ἄντρες καί γυναῖκες καί οἱ σπουδαιότεροι ὁμολογητές, πού τιμοῦνται  ἀπό τήν Ἐκκλησία καί εἶναι αἰώνια ἡ μνήμη τους. Ἡ Ἁγία Παρασκευή, εἶναι  αἰώνιο πρότυπον  πρός μίμησιν γιά ὅλους μας.

Αὐτήν τήν Ἀγία τιμοῦμε καί εὐλαβούμεθα καί τώρα καί εἰς τούς  αἰῶνας·ἐξαιτούμενοι, τῆς μεσιτείας της, πρός τόν Σωτῆρα Χριστόν καί Θεόν, εἰς ὤν ἀνήκει ἡ Δόξα, τό Κράτος καί ἡ Βασιλεία εἰς τούς αἰῶνας. Ἀμήν.

Χρόνια πολλά, αδελφοί μου.