Η «Εκδίκηση» του Θεού!.. Η «Εκδίκηση» της Αγάπης…

Οι άνθρωποι καταδίκασαν το Θεό σε θάνατο. Ο Θεός όμως με την Ανάστασή Του «καταδικάζει» τους ανθρώπους σε αθανασία.

Για τα χτυπήματα τους ανταποδίδει τις αγκαλιές. Για τις βρισιές τις ευλογίες. Για το θάνατο την αθανασία.

Ποτέ δεν έδειξαν οι άνθρωποι τόσο μίσος προς το Θεό, όσο όταν Τον σταύρωσαν. Και ποτέ δεν έδειξε ο Θεός τόση αγάπη προς τους ανθρώπους, όση όταν αναστήθηκε.

Η πιο ωραία Ανάσταση είναι της ψυχής μας!

Σκυφτός, ανόρεχτος, πικραμένος ο Χαρίλαος γυρίζει στο σπίτι του. Είναι περασμένα μεσάνυχτα. Μόλις τώρα η παρέα του τελείωσε το γλέντι της. Απόψε μάλιστα παρά λίγο και να έρθουν στα χέρια. Κάτι είπε ο Αντώνης, που έθιξε το Χαρίλαο. Άναψε. Τινάχτηκε. Θα γινόταν μεγάλη φασαρία, αν δεν μεσολαβούσαν οι άλλοι. Τώρα βαρύς και κουρασμένος σέρνει τα βήματά του.

Ο Ευαγγελιστής Μάρκος και το Ευαγγέλιό του

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ: Κατά την Εκκλησία ο Ευαγγελιστής Μάρκος ταυτίζεται με τον Ιωάννη – Μάρκο, τον αναφερόμενο στις Πράξεις των Αποστόλων και σε Επιστολές της Κ. Διαθήκης. Ο Ιωάννης, λοιπόν, ή Μάρκος, που ήταν το δεύτερό του κατά τη συνήθεια των ρωμαϊκών χρόνων, ήταν γιος μιας χριστιανής με το όνομα Μαρία. Αυτή διέθετε το σπίτι της στα Ιεροσόλυμα, για τις συνάξεις των πρώτων Χριστιανών.  Σύμφωνα με την κυριαρχούσα άποψη, στο ανώγειο αυτού του σπιτιού έλαβε χώρα ο Μυστικός Δείπνος. Ακόμα πιστεύεται ότι ο άνδρας που κουβαλούσε «κεράμιον ύδατος» (Μαρκ. ιδ΄13), ήταν ο ίδιος ο Μάρκος. Άλλωστε και ο νεαρός που φεύγει σχεδόν γυμνός, για να μη συλληφθεί στη Γεθσημανή είναι πάλι ο Ιωάννης Μάρκος, [Μαρκ. ιε΄ 51].

"Χριστός Ανέστη, Χαρά μου"

Η αναστάσιμη ψυχική διάθεση του χριστιανού θα έπρεπε να είναι κάτι το μόνιμο στην ψυχή του. 

Δεν είναι τυχαίο το ότι ο Αγιος Σεραφείμ του Σαρώφ απευθυνόταν σε κάθε άνθρωπο -ανεξάρτητα από την λειτουργική περίοδο- με τον χαιρετισμό: «Χριστός Ανέστη, χαρά μου!» Κι αυτό επειδή ζούσε συνεχώς την αναστάσιμη χαρά

Ζωοδόχος Πηγή

Εορτάζει 5 ημέρες μετά το Άγιο Πάσχα.

Με το όνομα Ζωοδόχος Πηγή του Μπαλουκλί ή Παναγία η Μπαλουκλιώτισσα φέρεται ιερό χριστιανικό αγίασμα που βρίσκεται στη Κωνσταντινούπολη έξω από τη δυτική πύλη της Σηλυβρίας, όπου υπήρχαν τα λεγόμενα “παλάτια των πηγών” στα οποία οι Βυζαντινοί Αυτοκράτορες παραθέριζαν την Άνοιξη. Πήρε την ονομασία του από το τουρκικό όνομα Balık (= ψάρι) και περιλαμβάνει το μοναστήρι, την εκκλησία και το αγίασμα.

«Μεῖνον μεθ’ ἡμῶν»

Είναι πάντα κοντά μας ο Θεός !

Πόσες φορές! Πόσες φορές τα μαύρα σύννεφα της λύπης σκοτεινιάζουν τον ορίζοντα της ψυχής μας! Πόσες φορές το πρόσωπο σκυθρωπάζει και τα δάκρυα του πόνου καυτά κυλούν από τα μάτια μας! Πάλι δύσκολα τα πράγματα. Πάλι στενά όλα. Τίποτε δεν πάει καλά. Δεν μας βοηθούν οι δικοί μας. Μας ξέχασε και ο Θεός! Και καλά κάνει. Τέτοιοι που είμαστε, τέτοια μας πρέπουν…

Πανήγυρις εις την Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή των Ιβήρων - Αγίου Όρους

Μέσα σε κλίμα Αναστάσιμης χαράς και συμφώνως προς την Αγιορείτικη Παράδοση εορτάσθηκε, την Τρίτη της Διακαινησίμου, η κατά θαυμαστόν τρόπον εύρεση της θαυματουργού εικόνος της Παναγίας της Πορταϊτίσσης, εις την Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή των Ιβήρων Αγίου Όρους.

Την παραμονή της εορτής ετελέσθη στο κατάμεστο, από πιστούς και προσκυνητές από όλο τον κόσμο καθολικό της Ιεράς Μονής των Ιβήρων, ο Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης κ.κ. Ιωάννου.

Μετά από 8 μήνες ακριβώς επιβεβαιώνετε αυτό που επισημάναμε: “Οι Ρώσοι έχουν ήδη αποκτήσει μυστικά την επικαρπία των ΣΤΕΝΩΝ, μόλις θα την χάσουν θα κινηθούν αστραπιαία”

Οι εξελίξεις τρέχουν και όλα παίρνουν σειρά προτεραιότητας. Ουδείς μπορεί να αντισταθεί στο Άγιο Σχέδιο του  Εσταυρωμένου και Αναστάντος Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Τέτοιες μέρες αναστάσιμες αποκαλύπτονται και επιβεβαιώνονται πολλά.  ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Μέσα στην Λαμπροβδομάδα του 2019 ναυλοχούν μονίμως ρωσικά πολεμικά σκάφη στα νερά του Βοσπόρου.

Μεγάλη ΑΓΙΑ προέβλεψε τρεις ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ. Οι δυο έγιναν απομένει ο ΤΡΙΤΟΣ, σε μια ανθρωπότητα με χίλια δυο προβλήματα.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ  

Δεν είχε οφθαλμούς και όμως είδε όλη την κακουργία και την πανουργία των τελευταίων αιώνων της δύσμοιρης ανθρωπότητας. 
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας 

Στο τέλος του κειμένου παραθέτουμε προσωπικό βίωμα με την ΟΣΙΑ ΜΑΤΡΩΝΑ.  Ο Αγιος Ιωάννης τής Κροστάνδης, ό μεγάλος αυτός Άγιος τής Ορθοδόξου Ρωσικής Εκκλησίας, όταν συνάντησε γιά πρώτη φορά τήν άγνωστή του τότε, 14χρονη τυφλή Ματρώνα μέσα στόν κατάμεστο από κόσμο ναό τού Αγίου Ανδρέα, είπε γι΄ αυτήν, τά παρακάτω λόγια…. 

Αν τώρα παρουσιαζόταν μπροστά μας η Παναγία, νομίζεις ότι θα ψάχναμε να βρούμε τον σωστό ήχο;

Κάποτε, την ώρα που ένας νέος προσκυνούσε την εικόνα της Παναγίας μέσα στο Εκκλησάκι, ο Όσιος του είπε: "Αν τώρα παρουσιαζόταν μπροστά μας η Παναγία, νομίζεις ότι θα ψάχναμε να βρούμε τον σωστό ήχο, για να Της πούμε το τροπάριο: "Πολλοίς συνεχόμενος πειρασμοίς;"

"Τί εὐτυχία ἡ Ἀνάσταση!" Άγιος Γέροντας Πορφύριος.

Ἀντί ἄλλης Πασχάλιας εὐχῆς θά σᾶς μεταφέρω τά χαρμόσυνα ἀναστάσιμα βιώματα τοῦ μακαριστοῦ γέροντα Πορφυρίου, ὅπως τά ἔζησα μιά Τρίτη Διακαινησίμου στό κελλάκι του.

Μετά τήν καρδιολογική ἐξέταση καί τό συνηθισμένο καρδιογράφημα, μέ παρεκάλεσε νά μή φύγω. Κάθησα στό σκαμνάκι κοντά στό κρεββάτι του. Ἔλαμπε ἀπό χαρά τό πρόσωπό του.

Μέ ρώτησε:

- Ξέρεις τό τροπάριο πού λέει «Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν…»;

- Ναί, γέροντα, τό ξέρω.

- Πές το.

Ἄρχισα γρήγορα-γρήγορα: «Θανάτου ἑορτάζομεν νέκρωσιν, Ἅδου τήν καθαίρεσιν, ἄλλης βιοτῆς, τῆς αἰωνίου, ἀπαρχήν˙ καί σκιρτῶντες ὑμνοῦμεν τόν αἴτιον, τόν μόνον εὐλογητόν τῶν πατέρων Θεόν καί ὑπερένδοξον».

Υπό το βλέμμα της Πορταϊτίσσης

Εις την Παναγία την επονομαζόμενη Πορταϊτισσα των Ιβήρων - Εορτάζουσα την Τρίτη της Διακαινησίμου

Θεόκλητος Διονυσιάτης

...Μετά πορείαν μιας σχεδόν ώρας επεστρέψαμεν εις Καρυάς. Μας εδόθη η ευκαιρία να θαυμάσωμεν πάλιν τας υπερόχους συνθέσεις των τοιχογραφιών του ιερού Ναού του Πρωτάτου και να προσευχηθώμεν εις την παλαιάν αυτήν Βασιλικήν. Δεν θα λησμονήσω τας εντόνους μορφάς και τας κινήσεις των αγίων. Ο Πανσέληνος, αν και έτεμε διάφορον οδόν, εν σχέσει προς την μακράν βυζαντινήν αγιογραφικήν παράδοση, την οποίαν διακρίνει το ασκητικόν πνεύμα, εν τούτοις επέτυχε με τα σαρκώδη και πλαστικά σώματα να δώσει δυναμικήν τόσον φυσικήν όσον και πνευματικήν έκφρασιν. Υπήρξεν αληθώς μέγας αγιογράφος και μόνον δια το γεγονός της πρωτοτυπίας του εντός της ορθοδόξου πνευματικότητος...