Kινητικότητα καταγράφει η ρωσική διπλωματία το τελευταίο
χρονικό διάστημα. Έτσι, μετά την πρόσφατη ανακοίνωση του Ιράκ
ότι υπέγραψε συμφωνία με την Ρωσία για την αγορά στρατιωτικού υλικού αξίας 4,2
δισ δολαρίων και την χθεσινή ανακοίνωση της Σερβίας ότι συνδέει το νόμισμα
της με το ρωσικό ρούβλι και το άνοιγμα του Ρουμάνου πρωθυπουργού προς την Ρωσία
για στενότερη οικονομική συνεργασία, ο ρωσικός ενεργειακός γίγαντας «Gazprom»,
ανακοίνωσε ότι έκλεισε το πρώτο σημαντικό μακροπρόθεσμο συμβόλαιο για την
προμήθεια φυσικού αερίου με την Ινδία.
Η θυγατρική της ρωσικής εταιρείας θα προμηθεύει την ινδική
«GAIL» με 2,5 εκατομμύρια τόνους LNG ετησίως. Πρόκειται για μια από τις
μεγαλύτερες στην ιστορία συμβάσεις προμήθειας LNG και το συμβόλαιο ξεκινά από
το 2019 με ισχύ για 20 χρόνια.
Το ιρακινό συμβόλαιο, αν και ανέφερε την πώληση 30 ελικοπτέρων
Mil Mi 28N και 50 αντιαεροπορικών συστημάτων Pantsir S1, είναι σίγουρο ότι
περιλαμβάνει και άλλα ρωσικά οπλικά συστήματα, τα οποία για ευνόητους λόγους
δεν επιθυμούν οι δύο πλευρές να ανακοινώσουν.
Και αυτό διότι το κόστος των συγκεκριμένων οπλικών
συστημάτων δεν φτάνει σε αξία το ποσό της συμφωνίας που υπογράφηκε, οπότε δεν
θα αποτελούσε έκπληξη να έχουν συμπεριληφθεί και ρωσικά μαχητικά στην
διακρατική αυτή συμφωνία.
Η Ρωσία δημιουργεί με τις τρείς αυτές συμφωνίες τα
κατάλληλα δεδομένα για μία στενότερη στρατιωτική (Ιράκ), οικονομική (Σερβία)
και ενεργειακή σχέση (Ινδία) με τρείς χώρες κλειδιά στην Μέση Ανατολή, τα
Βαλκάνια και την Ασία.
Και ενώ η εξέλιξη της συμφωνίας με την Ινδία θα μπορούσε
να χαρακτηριστεί ως αναμενόμενη λόγω της ιδιαίτερης σχέσης της με την Ρωσία, η
απόφαση του Ιράκ, μίας χώρας που ακόμα και σήμερα φιλοξενεί αμερικανικά
στρατεύματα και ήταν 10 χρόνια υπό αμερικανική κατοχή, αποδεικνύει το μέγεθος
του γεωπολιτικού σεισμού που συντελέστηκε στην Βαγδάτη με την μεταστροφή της
εξωτερικής πολιτικής της χώρας σε μία πιο ισορροπημένη επιλογή.
Όσον αφορά την Σερβία, η απόφαση της χώρας ήταν
αναμενόμενη μετά την στάση της Δύσης όσον αφορά το Κόσσοβο, αφού η απόφαση του
ΟΗΕ (1224) δεν ανέφερε πουθενά την αναγνώριση της αποσχισθείσας σερβικής
επαρχίας ως ανεξάρτητου κράτους.
Από την άλλη πλευρά η Ρουμανία του ΔΝΤ αναζητά απεγνωσμένα
πόρους για νέες επενδύσεις αφού η ΕΕ έχει ήδη εισέλθει σε ύφεση.
Με απλά λόγια, όπως επισημαίνει το ”Defencenet”, η
ρωσική εξωτερική πολιτική κατάφερε συστηματικά και μεθοδικά να δέσει στο άρμα
της δύο παραδοσιακούς της φίλους και να ενισχύσει την οικονομική της συνεργασία
με την δεύτερη ανερχόμενη δύναμη της Ασίας.
Οι εξελίξεις στην γεωπολιτική σκακιέρα της περιφέρειας της
Ρωσίας αναμένονται με ενδιαφέρον, ειδικότερα δε μετά και την εκλογή φιλορωσικής
κυβέρνησης στην Γεωργία.