«Κατά τη διάρκεια των οκτώ ετών της παραμονής της στην
καγκελαρία η Ανγκελα Μέρκελ έχει καθησυχάσει με επιδεξιότητα τους Γερμανούς και
τους έχει κάνει να στραφούν από την πολιτική αντιπαράθεση στην προσωπική τους
άνεση… Στερώντας τη γερμανική δημοκρατία από τον δυναμισμό της, η μαμά Μέρκελ
την οδήγησε σε μαρασμό. Πρόκειται για μια παραλυτική συναίνεση».
Αυτό γράφει προεκλογικά το γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel» σε ένα άρθρο που...χαρακτηρίζει την πολιτική της Μέρκελ έναντι του ευρωπαϊκού Νότου ένα μείγμα επιβολής, σοβινισμού και ελεγχόμενης αλληλεγγύης.
Η Μέρκελ προέρχεται από μια σχολή σκέψης βασισμένη στη συναίνεση.
Εχει ανατραφεί στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας, στην οποία η αντιπαράθεση και η πόλωση θεωρούνταν αντιπαραγωγικές.
Το κυβερνών Σοσιαλιστικό Κόμμα Ενότητας υπαγόρευε την πολιτική ηρεμία.
«Η Μέρκελ αποφεύγει την ανοιχτή αντιπαράθεση όποτε μπορεί. Τολμά να μένει μακριά από ξεκάθαρες ανακοινώσεις, να μη δημιουργεί πολώσεις και να μη μιλά για μεγάλες κοινωνικές ιδέες, που μπορεί να οδηγήσουν σε διαφωνίες. Διανύει μια προεκλογική περίοδο, ελπίζοντας ότι το κόμμα της θα επωφεληθεί εάν η προσέλευση των ψηφοφόρων στις προσεχείς κάλπες είναι χαμηλή. Αντί να διατυπώνει αιτήματα, μοιράζει με μέτρο προνόμια σε συνταξιούχους και οικογένειες και πράγματι υποσκάπτει την έντονη πολιτική ζωή στη Γερμανία και την πασπαλίζει με ζάχαρη στην κορυφή. Και τα καταφέρνει» προσθέτει το «Spiegel».
«Η Μέρκελ», σχολιάζει το δημοσίευμα, «θέλει τη Γερμανία έναν πύργο ευημερίας, επιθυμεί οι άλλες χώρες να υιοθετήσουν τα γερμανικά πρότυπα σταθερότητας και επάρκειας, αλλά θέτει όρια στην αλληλεγγύη της».
Σε αντίθεση με τη νότια Ευρώπη, όπου εκατομμύρια άνθρωποι είναι άνεργοι, στη Γερμανία η οικονομία αναπτύσσεται και τα εισοδήματα αυξάνονται.
«Αυτό είναι μεν αξιοσημείωτο, ωστόσο έχει και μια σοβινιστική προσέγγιση. Η επανεθνικοποίηση της πολιτικής είναι μια από τις πραγματικά σημαντικές αλλαγές της εποχής της Μέρκελ. Η καγκελάριος δεν απορρίπτει ουσιαστικά την αλληλεγγύη με τους Ευρωπαίους εταίρους της Γερμανίας, αλλά βάζει όρια. Δεν θα υπάρξουν ευρωομόλογα επί Μέρκελ» συνεχίζει το «Spiegel».
«Η πολιτική της Μέρκελ μπορεί, όμως, να περιγραφεί και ως επεκτατική. Θέλει για άλλες χώρες να υιοθετήσουν τα γερμανικά πρότυπα σταθερότητας και επάρκειας, που θα επιτρέψουν στην Ευρώπη να γίνει περισσότερο ανταγωνιστική. Με τον τρόπο αυτό η Μέρκελ υπολογίζει τη Γερμανία ως τη μεγαλύτερη δύναμη στην Ευρώπη που μπορεί να διατηρήσει την επιρροή της σε όλο τον κόσμο».
