Η σταύρωση των χριστιανών της Συρίας και η προδοσία

Πάνω από δύο χρόνια έχουν περάσει από τότε που ξεκίνησε ο εμφύλιος πόλεμος στη Συρία. Και ενώ ο τακτικός στρατός έχει επικρατήσει στο μεγαλύτερο μέρος της Συρίας, στο Χαλέπι και στις περιοχές κοντά σε αυτό, στην Βόρεια Συρία, μαίνονται οι μάχες ανάμεσα στον στρατό και σε δύο τρομοκρατικές οργανώσεις ισλαμιστών, την Αλ-Νούσρα και το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Συρίας, παρακλάδια της Αλ-Κάιντα που αποσχίστηκαν από αυτήν και δρουν πλέον ανεξάρτητα.

Οι ισλαμιστές αυτοί, προερχόμενοι από διάφορες χώρες (αραβικές χώρες, Τσετσενία, Ιράκ, Ευρωπαϊκές χώρες, Τουρκία, Λιβύη κ.λπ.), διακρίνονται για την βαρβαρότητά τους. Διαπράττουν ανήκουστα εγκλήματα.Έχουν εγκαθιδρύσει στα μέρη, όπου έχουν επικρατήσει, ένα φοβερό καθεστώς φρίκης και τρόμου.

Μία από τις πόλεις οι οποίες δοκιμάζουν αυτήν την στιγμή την φρίκη των ισλαμιστών είναι και η Αλ-Ράκα, μία πόλη κοντά στο Χαλέπι. Οι χριστιανοί και οι τυχόν αντίπαλοι των ισλαμιστών μουσουλμάνοι εκεί υποφέρουν φρικτά βασανιστήρια. Μετά την θανάτωσή τους σταυρώνονται από τους ισλαμιστές και εκτίθενται σε κοινή θέα, όπως φαίνεται στις φωτογραφίες που ακολουθούν. Οι ίδιοι άνθρωποι που διαπράττουν τα εγκλήματα αυτά κατά της ανθρωπότητας ανεβάζουν στο διαδίκτυο τα «κατορθώματά τους», καμαρώνοντας για αυτά. Χαίρονται, διότι έχουν πάρει την εξουσία στην πόλη και δεν υπάρχει πια εκεί ο Συριακός στρατός.

To σταύρωμα των απίστων όμως δεν είναι κάτι που οι ισλαμιστές το κάνουν τυχαία ή απλώς από μίσος για τους χριστιανούς. Υπάρχει για αυτό σχετικό χωρίο στο Κοράνι, το οποίο επί λέξει λέει: «Η τιμωρία εκείνων οι οποίοι πολεμούν τον Αλλάχ και τον Απόστολό του, και διαβιούν στην γη άσχημα, είναι να εκτελούνται ή να σταυρώνονται ή να κόβονται τα χέρια και τα πόδια αντίπλευρα» (Σούρα: 5, εδάφιο 33).

Στις φωτογραφίες των σταυρωμένων απίστων φαίνεται να αναγράφεται επάνω τους και η αιτία της θανάτωσής τους: «Αυτός έκανε πόλεμο εναντίον των μουσουλμάνων…». Στο μεγάλο μαύρο πανώ πίσω από τον σταυρωμένο «άπιστο» είναι γραμμένη η ονομασία της τρομοκρατικής ισλαμιστικής οργάνωσης: ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΙΡΑΚ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΡΙΑΣ, ΒΙΛΑΕΤΙ…

Οι ισλαμιστές έχουν επιβάλει στις γυναίκες των χριστιανών υποχρεωτικά την μαντίλα. Όχι μόνο αυτό, αλλά και τις υποχρεώνουν να κρύβουν τα πρόσωπά τους με το φερετζέ, όπως οι μουσουλμάνες.

Δυστυχώς η επίσημη Δύση (δεν μιλάμε για ατομικές πρωτοβουλίες και εξαιρέσεις), η οποία δείχνει μία εξαιρετική ευαισθησία και ξεσηκώνεται, όταν κάποιος τολμήσει να εκδηλώσει φραστικά την αντίθεσή του στην προβολή μίας «ειδικής» πληθυσμιακής μονάδας, όπως είναι οι ομοφυλόφιλοι, σε όλο αυτό το διάστημα του εμφυλίου πολέμου σιωπά και ανέχεται τα φοβερά εγκλήματα των ισλαμιστών. Ενώ σπεύδει αμέσως σύσσωμη να τιμωρήσει και να καταδικάσει ως εγκληματικό το καθεστώς Άσσαντ, δεν δείχνει ανάλογη διάθεση να αναλάβει μία κοινή πρωτοβουλία, προκειμένου να σταματήσει η εγκληματική δραστηριότητα των ξενόφερτων και βάρβαρων τρομοκρατικών αυτών ισλαμικών ομάδων, που έχουν αιματοκυλίσει την Συρία και έχουν πάει την ανθρωπότητα αιώνες πίσω.

Αυτή είναι η δημοκρατία την οποία θέλει η Δύση να φέρει στην Συρία; Αυτήν την δημοκρατία στηρίζει και η επίσημη Ελλάδα, η χώρα που γέννησε την δημοκρατία;

Το ερώτημα λοιπόν είναι τί κάνει η επίσημη χριστιανική Ελλάδα για τα εγκλήματα αυτά;

Πού είναι οι ενέργειες του Υπουργείου Εξωτερικών για μία έστω φραστική καταδίκη των φοβερών αυτών εγκλημάτων κατά της ανθρωπότητας, για μία έστω απλή έκφραση συμπαράστασης στους χριστιανούς της Συρίας που υποφέρουν άδικα βασανιστήρια και διώξεις, χωρίς να έχουν φταίξει σε τίποτε;

Για αυτούς τους «απίστους» που σταυρώνονται ως εχθροί, ενώ ήταν το πιο φιλειρηνικό και πιο προοδευτικό κομμάτι της χώρας και ενώ προσπάθησαν να κρατηθούν μακριά από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές; Αυτούς που δεν πείραξαν ποτέ κανέναν;
Που είναι οι φωνές των πολιτικών κομμάτων της Ελλάδας που ξεσηκώνονται - και σωστά - για οποιαδήποτε πράξη άδικης βίας εναντίον ενός απλού Πακιστανού λαθρομετανάστη;

Πού είναι οι λεγόμενες προοδευτικές δυνάμεις, που κόπτονται για την γενοκτονία των Εβραίων και το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο; Μοναχική φωτεινή εξαίρεση στον χώρο αυτό η τωρινή υποψήφια Περιφερειάρχης Ρένα Δούρου, που μίλησε ανοικτά για την θρησκευτική γενοκτονία που συντελείται σήμερα κατά των χριστιανών στην Συρία.

Πού είναι η συμπαράσταση του σώματος της Εκκλησίας της Ελλάδας; Μόνο ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ο οποίος παρότι ζει σε μία ισλαμική χώρα, δεν παύει να μιλάει συνεχώς και άφοβα για τις διώξεις των χριστιανών στην Συρία και στην Μέση Ανατολή.
Τόσο τα εγκλήματα αυτά όσο και η υποκριτική στάση της Δύσης αποτελούν ντροπή για την Ευρώπη και την οικουμένη του 2014.
Όσο για την στάση των θεσμικών φορέων της Ελλάδας θα κλείσουμε με τα λόγια του Γιώργου Σεφέρη από την επίσκεψή του στην Σκοτεινή Εκκλησιά της Καππαδοκίας, τον Ιούλιο του 1950:

«Μόνο ένα πράγμα θα προσθέσω, που με κυνηγά ακόμη τώρα: την Προδοσία, στην Σκοτεινή Εκκλησιά. Ο Ιησούς είναι στη μέση τριγυρισμένος από κεφάλια… Ο Ιούδας είναι πολύ νέος και τα μάτια του καταντούν θαμπά μπροστά στα εξαιρετικά δυνατά μάτια των άλλων που τον καρφώνουν. Δεν μπορώ να διώξω από τη μνήμη μου τα φοβερά αυτά μάτια• ίσως γιατί, την ώρα που τα κοίταζα, συλλογίστηκα πώς την προδοσία θα την ονόμαζα, σήμερα, αδιαφορία».

agioritikovima.gr