Ο Μέγας Βασίλειος ήταν δεσπότης της Καισαρείας της Καππαδοκίας στη Μικρά Ασία, πριν από 1500
περίπου χρόνια, και ζούσε αρμονικά με τους συνανθρώπους του, με αγάπη,
κατανόηση και αλληλοβοήθεια. Κάποια μέρα όμως, ένας αχόρταγος στρατηγός -
τύραννος της περιοχής, ζήτησε να του δοθούν όλοι οι θησαυροί της πόλης της
Καισαρείας, αλλιώς θα την κατέστρεφε.
Ο Δεσπότης, ο Μέγας Βασίλειος, που ήθελε να προστατέψει
την πόλη μάζεψε από τους κατοίκους ότι χρυσαφικό είχαν και τα παρουσίασε στον
στρατηγό, ο οποίος όμως με το που ακούμπησε τα χέρια του πάνω στα χρυσαφικά
έγινε το θαύμα! Ένας καβαλάρης, ο Άγιος Μερκούριος και στρατιώτες του οι
άγγελοι, αφάνισαν τον στρατό του στρατηγού και σώθηκε η πόλη. Τότε όμως, ο
δεσπότης της, ο Μέγας Βασίλειος, βρέθηκε σε δύσκολη θέση, γιατί θα έπρεπε να
μοιράσει τα χρυσαφικά στους κατόχους τους και ο καθένας να πάρει το δικό του.
Προσευχήθηκε λοιπόν ο Μέγας Βασίλειος και είπε στους διακόνους του να ζυμώσουν
ψωμάκια , και μέσα να βάλουν λίγα χρυσαφικά. Τα μοίρασε σαν ευλογία στους
κατοίκους της πόλης της Καισαρείας και η
κάθε οικογένεια βρήκε στο ψωμάκι της τα δικά της κοσμήματα. Από τότε φτιάχνουμε
κι εμείς τη βασιλόπιτα με το φλουρί μέσα, την πρώτη μέρα του χρόνου, την ημέρα
που εορτάζουμε τον Άγιο Βασίλειο, για να θυμόμαστε έτσι το θαύμα του.