Επήγαιναν όλοι οι πατέρες δια την συγκομιδήν. Εις την Μονήν (Ι. Μ. Σιμωνόπετρας) εκάθηντο μόνον οι διακονηταί δια τα μεσώρια και τους εσπερινούς. Ένας αδελφός εκλάπη υπό των εχθρών και ελογίσθη, ότι εάν και αυτός αφήση την Ακολουθίαν και υπάγη δια την σύναξιν των ελαιών θα τιμωρηθή. Επίστευσεν εις τον λογισμόν αυτόν της απάτης και δεν επήγαινε, παρά εκάθητο εις το Μοναστήριον δια να μη χάση τας Ακολουθίας.
Οι πατέρες όμως ήσαν διακριτικοί, υπομονετικοί και επίστευον με όλη των την ψυχήν, ότι η Παναγία θα τον πληροφορήση, εάν πράττη καλώς ή κακώς.
Κάποιαν ημέραν λοιπόν εν τη ώρα του εσπερινού, ενώ έψαλε ο χορός το «Κατευθυνθήτω η προσευχή μου», βλέπει έναν άγγελον να θυμιά τα στασίδια των απόντων πατέρων εις το μάζεμα των ελαιών. Ήλθε και εις το στασίδιον όπου ήτο αυτός αναμένων γεμάτος χαρά τον άγιον άγγελον να τον θυμιάση. Ο άγιος Άγγελος όμως τον προσπέρασε. Ερωτήσας δε αυτόν, διατί δεν τον θυμιά, του απήντησεν, ότι έχει εντολήν από την Κυρίαν Θεοτόκον, την προστάτιδα της Μονής, να θυμιά, τα στασίδια των πατέρων, που είναι εις την υπακοήν.
Ακούσας αυτά ο Μοναχός επήρε αμέσως το καλάθι και έτρεξεν εις την υπακοήν, ήτοι να μαζέψη ελιές.
ΠΗΓΗ: +ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΧΡΥΣΑΝΘΟΥ ΑΓΙΑΝΝΑΝΙΤΟΥ, ΓΕΡΟΝΤΙΚΑΙ ΕΝΘΥΜΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΙΗΓΗΣΕΙΣ, ΤΟΜ. Α΄, Β΄ ΕΚΔ., ΙΕΡΑ ΚΟΙΝΟΒΙΑΚΗ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΟΔΗΓΗΤΡΙΑΣ, ΜΩΛΟΣ ΛΟΚΡΙΔΟΣ, 2011, σσ. 114 κ.ε.
http://tribonio.blogspot.com/2018/07/blog-post_3.html
