Ἐξητάσθησαν,
ἐζυγίσθησαν καί ἐβρέθησαν ἐλλειπεῖς.
Τρομακτική
ἡ ὕβρις. Κύριος δώῃ κατά τάς καρδίας αὑτῶν.
Ὅταν
οἱ ἀνθρώπινες ἀρετές, ἑνωθοῦν μέ τή δαιμονική ὑπερηφάνεια, ἀχρηστεύονται.
Ἡ
δαιμονική ὑψηλοφροσύνη συγκαταρρίπτει τήν ἐξυπνάδα ἀκόμη κι’ ἄν εἶναι ἀληθινή.
Πόσο μᾶλλον ἄν εἶναι ἀπατηλή.
Πραγματικά,
ὅπως ὁ διάβολος εἶναι ἡ ἴδια ἡ ὑπεροψία, καί ἡ ὑπερηφάνεια εἶναι τό ἰδιαίτερο
κακό πρόσωπό του, γι’αὐτό καί συναπτόμενη -ἡ ὑπερηφάνεια- μέ ὁποιαδήποτε ἀνθρώπινη
ἀρετή, τήν νικᾶ καί τήν καταρρίπτει.
Τά
δάκρυα καί ὁ πόνος πολύς. Ἐξάλλου, γιά τίποτε ἄλλο δέν μπορεῖ νά κλάψει ὁ ὀρθόδοξος
χριστιανός, παρά μόνο γιά τήν ἐπικείμενη ἀπώλεια αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων.
Φοβερόν
τό ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος.
Ἐλάχιστος
ἐν πρεσβυτέροις
Πρεσβύτερος
Ἀθανάσιος Μηνάς
ΥΣ :Ἔτσι
ἡ ταπείνωσις ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, εἶναι ἀρετή τῶν ἀγαθῶν ἀγγέλων καί νικᾶ κάθε ἀνθρώπινη
κακία πού παρουσιάζεται στόν πταίστη. Γιατί ἡ ταπείνωσις εἶναι τό ὄχημα τῆς ἀναβάσεως
πρός τόν Τριαδικό Θεό καί τόν δοξασμένο Ἀναστάντα Ἰησοῦ Χριστό.
Ὅπως
καί ἡ ἑορτή τῆς ἀγάπης, τό Πάσχα, συμπεριλαμβάνει ὅλες τίς ἄλλες ἀρετές ὡς αὐτήν
τῆς εὐθύνης καί τῆς ζωῆς, ἀφοῦ ἡ ἀγάπη, ὁ Χριστός εἶναι ἡ ὁδός,ἡ ἀλήθεια καί ἡ
ζωή.(Ἰωάν.14,6)
