“Πῶς μὴ θαυμάσωμεν, τὸν θεανδρικόν σου τόκον πανσεβάσμιε; Πεῖραν γὰρ
ἀνδρὸς μὴ δεξαμένη Πανάμωμε, ἔτεκες ἀπάτορα Υἱὸν ἐν σαρκί, τὸν πρὸ αἰώνων ἐκ
Πατρός γεννηθέντα ἀμήτορα, μηδαμῶς ὑπομείναντα τροπήν, ἢ φυρμόν, ἢ διαίρεσιν, ἀλλ'
ἑκατέρας οὐσίας τὴν ἰδιότητα σώαν φυλάξαντα. Διὸ Μητροπάρθενε Δέσποινα, αὐτόν ἱκέτευε,
σωθῆναι τὰς ψυχὰς τῶν ὀρθοδόξως,
Θεοτόκον ὁμολογούντων σε.”
“Πῶς νά μή θαυμάσουμε τό
θεανδρικό σου τόκο Πανσεβάσμιε; Διότι χωρίς νά γνωρίσεις ἄνδρα, Πανάμωμε ἐγέννησες κατά τή σάρκα
του Υἱόν χωρίς Πατέρα, αὐτόν πού πρίν δημιουργηθεῖ ὁ κόσμος γεννήθηκε ἀπό τόν
Πατέρα χωρίς νά ἔχει μητέρα, ὁ ὁποῖος στή γέννησή του δέν ὑπέστη μετατροπήν, ἀνάχυση
ἤ διαίρεση, ἀλλά διετήρησε σώαν τήν ἰδιότητα κάθε μίας ἀπό τίς (δύο) φύσεις
του. Διά τοῦτο Μητροπάρθενε (πού συνεδύασες μητρότητα καί παρθενία) Δέσποινα, ἱκέτευε
αὐτόν νά σώσει τίς ψυχές αὐτῶν πού ὀρθόδοξα
σέ ὁμολογοῦν Θεοτόκο.”
Θ.Π.
Θ.Π.
