«Χριστούλη μου, με ρώτησες γιατί κλαίω. Λιώσανε τα ρούχα μου,
λιώσανε τα παπούτσια μου, βγήκαν τα δάχτυλα μου έξω και υποφέρω. Κρυώνω τώρα
τον χειμώνα. Πήγα χθες βράδυ στον παραφέντη μου και με έδιωξε. Μου είπε να
γράψω στην πατρίδα, να μου στείλουν από κει. Χριστούλη μου, τόσο καιρό
εργάζομαι και δεν έστειλα γρόσι στην μητέρα μου. Τι να κάνω τώρα; Πώς να τα
καταφέρω δίχως ρούχα; Μπαλώνω, μπαλώνω και σκίζονται. Συγχώρεσε με που σε
ενοχλώ. Σε προσκυνώ και σε λατρεύω.
Ο δούλος σου Αναστάσιος».
Τοποθέτησε το γράμμα στο φάκελο και έγραψε «Δια τον Κύριον ημών Ιησού Χριστόν. Εις τους ουρανούς». Και
ξεκίνησε για το ταχυδρομείο.
Κατά θεϊκή συγκυρία, ο γείτονας του, ο κυρ Θεμιστοκλής, πήγαινε κι
αυτός στο ταχυδρομείο και, επειδή είδε τον Αναστάση να τρέμει από το κρύο, του
πήρε αυτός τα γράμματα να τα στείλει. Όταν είδε την διεύθυνση, κατάλαβε,
παραβίασε το απόρρητο της παιδικής αυτής ψυχής και προς έκπληξή του και βαθιά
συγκίνηση, διάβασε το πικρό παράπονο και την θερμή προσευχή του μικρού Αναστάση.
Σε λίγες μέρες ο κυρ Θεμιστοκλής έστειλε κανονικό ταχυδρομικό δέμα
με παπούτσια, φανέλες, ζακέτες ζέστες, ρουχαλάκια και χρήματα, ενώ πάνω πάνω
τοποθέτησε μία κάρτα με καλλιγραφικά κεφαλαία γράμματα, που έγραφε: «Προς τον Αναστάση, Ο Ιησούς Χριστός από
τους ουρανούς».
Το έβαλε έξω από το μαγαζί. Το πρωί, ο Αναστάσης με το που ξύπνησε
πήρε το δέμα και άρχισε να πηδάει απ’τη χαρά του σαν τρελός και να φωνάζει «Χριστέ μου, σ’ αγαπώ, Χριστέ μου, σ’
ευχαριστώ, Χριστούλη μου Χριστούλη μου άκουσες την προσευχή μου. Το ήξερα ότι
θα με λυπηθείς». Και με αυτό το απλοϊκό περιστατικό τονώθηκε ακόμα
περισσότερο η πίστη του και θερμάνθηκε η αγάπη του στον Ιησού Χριστό.
Προφορική ομολογία των συγγενών του Αγίου, σήμερα που εορτάζουμε
την ανάμνηση της ανακομιδής των ιερών λειψάνων του Αγίου.
Η φωτογραφία είναι από την ημέρα της κοιμήσεως του Αγίου. Είναι
πρωτότυπη εκ του αρχείου του Πρωτοσυγκέλλου της Μητροπόλεως Νέας Ιωνίας, π.
Επιφανίου.
Ιερός Μητροπολιτικός Ναός Αγ. Αναργύρων Ν. Ιωνίας
orthodoxianewsagency
