Εις την καλύβην του
αγίου Νικολάου της Ιβηριτικής Σκήτης έζησεν ο ενάρετος και απλούστατος γέρων
Νικηφόρος, ο οποίος εχρημάτισεν και Πνευματικός του Πατριάρχου Γρηγορίου του
Ε΄. Ο οσιομάρτυρας επίσης Ευθύμιος ήτο υποτακτικός του. Μετά το μαρτύριόν του
το λείψανον του οσιομάρτυρος Ευθυμίου το μετέφεραν από την Κωνσταντινούπολιν
εις την καλύβην του μέσα εις ένα ξύλινον βαρέλι. Όταν ήλθε το λείψανον, ο
γέρων Νικηφόρος απευθύνθη με θερμά δάκρυα προς τον υποτακτικόν του άγιον
Ευθύμιον να εγερθή, διά να τον ασπασθεί, όπερ και εγένετο ! Ο νεκρός ηγέρθη,
ησπάσθησαν αλλήλους και εν συνεχεία πάλιν ανεπαύθη.
Αλλά και
έτερον γεγονός ας διηγηθώμεν δια την καλύβην ταύτην του αγίου
Νικολάου. Ο γέρων Νικηφόρος απεφάσισε να ανοιχθεί εις το υπόγειον της καλύβης
φρέαρ (πηγάδι). Οι τεχνίται έσκαψαν 5-6 μέτρα, έφθασαν εις ένα γρανιτώδη βράχον
και σημείον υγρασίας δεν εφαίνετο πουθενά. Τότε ο απλοϊκός και γεμάτος πίστιν
γέρων, περίλυπος γενόμενος, έλαβε την εικόνα των οσιομαρτύρων υποτακτικών του
(Ευθυμίου, Ιγνατίου, Ακακίου και Προκοπίου), την κατέβασεν εις το φρέαρ και
είπεν:
-Εάν δεν βγάλετε
νερόν, και εγώ δεν θα σας βγάλω από εδώ μέσα.
Το αποτέλεσμα ποίο
ήταν; Την επομένην -ω του θαύματος- είδον το φρέαρ πλήρες ύδατος,
την δε εικόνα των αγίων να επιπλέει ! Ο βράχος του φρέατος φαίνεται έως σήμερον
ραγισμένος, το νερόν δε γευστικώτατον, πραγματικόν αγίασμα.
ΑΡΧΙΜ. ΙΩΑΝΝΙΚΙΟΥ
ΚΟΤΣΩΝΗ, ΑΘΩΝΙΚΟΝ ΓΕΡΟΝΤΙΚΟΝ, Δ΄ ΕΚΔΟΣΙΣ, εκδ. Ι. ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΥ ΑΓ. ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
ΠΑΛΑΜΑ, ΚΟΥΦΑΛΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2004, σσ. 278 κ.ε.
tribonio
