«Εἶπαν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν αἱ συγγένειαι αὐτῶν ἐπὶ τὸ αὐτό·
δεῦτε καὶ καταπαύσωμεν πάσας τὰς ἑορτὰς τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τῆς γῆς». Πρόκειται για τον 73ο Ψαλμό (στ. 8-9) του Προφητάνακτα Δαυϊδ όπου τα
λόγια του ευρίσκουν εφαρμογή και στους δυσχίμαιρους χρόνους μας.
Παρά τις συνεχείς προσπάθειες όμως. Ζει Κύριος Παντοκράτωρ!!! Τα ύδατα εξαγιάσθηκαν από αρκετές ευλαβείς εξαιρέσεις. Ούτως ή άλλως το πιστό λήμμα του Θεού πάντοτε ήταν ολίγιστο αλλά αρκετό !!
Μου λέγει ο
λογισμός, τώρα - οσονούπω που ανοίγει ο
βεντάλια των παιδαγωγικών τιμωριών άνωθεν, τα γεγονότα, με ποια μέτρα θα
απαντήσουν; Υπάρχουν ; Θα βρουν μαντίλια να κλαύσουν ; «Σκληρόν σοι προς κέντρα
λακτίζειν…» (Πρ. 26,14).
Αλίμονο! «φοβερὸν τὸ
ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος» (Εβρ. 10,31), λέγει εμφαντικά ο Απόστολος των
Εθνών. Και η Αγία Γραφή είναι έμφορτος με τέτοια παραδείγματα.
«Μάτην φυλάττεις τὸν
τάφον, κουστωδία. Οὐ γὰρ καθέξει τύμβος αὐτοζωΐαν».
Καθότι: «Ἀναστήτω ὁ Θεός, καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ
ἐχθροὶ αὐτοῦ, καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν».
tribonio
