Περιγραφή, από τον Άγιο Παΐσιο, του θαύματος την Κυριακή
του Θωμά το 1830
Ο Καλός Θεός όλα θα τα οικονομήσει με τον καλύτερο τρόπο, αλλά χρειάζεται πολύ υπομονή και προσοχή, γιατί πολλές φορές, με το να βιάζονται οι άνθρωποι να ξεμπλέξουν τα κουβάρια, τα μπλέκουν περισσότερο. Ο Θεός με υπομονή τα ξεμπλέκει. Δεν θα πάει πολύ αυτή η κατάσταση. Θα πάρει σκούπα ο Θεός!
Κατά το 1830, επειδή
υπήρχε στο Άγιον Όρος πολύς τουρκικός στρατός, για ένα διάστημα δεν είχε μείνει
στην Μονή Ιβήρων κανένας μοναχός.
Είχαν φύγει οι
Πατέρες, άλλοι με τα άγια Λείψανα, άλλοι για να βοηθήσουν στην Επανάσταση.
Ερχόταν στο
μοναστήρι μόνον ένας μοναχός από μακριά πού άναβε τα κανδήλια και σκούπιζε.
Μέσα και έξω από το
μοναστήρι ήταν τουρκικός στρατός, και αυτός ο καημένος σκούπιζε και έλεγε:
«Παναγία μου, τι θα
γίνει μ’ αυτήν την κατάσταση;».
Μία φορά που
προσευχόταν με πόνο στην Παναγία, βλέπει να τον πλησιάζει μία γυναίκα – ήταν η
Παναγία – πού έλαμπε και το πρόσωπο της ακτινοβολούσε.
Του παίρνει την
σκούπα από το χέρι και του λέει: «Εσύ δεν ξέρεις να σκουπίζεις καλά· εγώ θα
σκουπίσω».
Και άρχισε να
σκουπίζει.
Ύστερα εξαφανίσθηκε
μέσα στο Ιερό.
Σε τρεις μέρες
έφυγαν όλοι οι Τούρκοι!
Τους έδιωξε η
Παναγία.
agioritikesmnimes
