«Κορόιδευε ένας άθεος έναν ιεροκήρυκα μια μέρα, λέγοντάς του:
—Μας μιλάτε κάθε
τόσο για φορτίο αμαρτιών και τα παρόμοια. Πιστέψτε με, όμως, ότι προσωπικά δεν
νοιώθω κανένα τέτοιο βάρος. Αλήθεια, πόσο ζυγίζει η αμαρτία;
Ο άνθρωπος του Θεού πολύ ψύχραιμα, απάντησε τότε:
—Δεν μου λέτε, αν
βάλετε πάνω σ’ ένα νεκρό μια πέτρα εκατό κιλών, θα τη νοιώση;
—Όχι, απάντησε
απορημένος ο άθεος, γιατί είναι νεκρός.
—Το ίδιο συμβαίνει
και με σας, κατέληξε ο ιεροκήρυκας. Έξω
από τη Χάρι του Θεού ο άνθρωπος είναι “νεκρός στις παραβάσεις και τα
παραπτώματα”(Εφ 2, 1). Γι’ αυτό δεν νοιώθετε το βάρος της αμαρτίας».
diakonima
