Εσπέρας Προκείμενο: Μη
αποστρέψεις το πρόσωπό σου από του παιδός σου, ότι θλίβομαι.. Ήχος πλάγιος του
τετάρτου.
Μόνο με ένα δωρικό ισοκράτημα ως ηχητικό υπόστρωμα.
Δεν ταιριάζει εδώ καμμιά άλλη αρμονία και "δεύτερη φωνή".
Και να θέλεις μέσα με μιά μετάνοια σαν παιδί να μικρύνεις και να χωθείς.
"Μη κρύψεις την
παρουσία σου από το παιδί σου, γιατί βρίσκομαι σε θλίψη. Άκουσέ με, μην αργείς,
σίμωσε την ψυχή μου και λύτρωσε με"
Θλίβομαι...σε
χρειάζομαι σαν παιδί σου κοντά μου...μην αργείς..
Και με αυτή τη φράση από το Προκείμενο του πρώτου Κατανυκτικού Εσπερινού
αρχίζει λειτουργικά η Μεγάλη Τεσσαρακοστή: Όπως έγραφε ο Έλιοτ ότι θα τελειώσει και ο κόσμος: όχι με ένα
πάταγο, αλλά με έναν λυγμό...
