Σε μια κορνίζα ο Άγιος Νεκτάριος εικονίζεται ως μοναχός με σκουφάκι και γύρω από τον λαιμό του διακρίνεται ο μικρός Σταυρός που του είχε χαρίσει στη Σηλυβρία η καλή γιαγιά του. Με τον Σταυρό αυτό συνδέεται και το εξής θαυμαστό περιστατικό από τη ζωή του Αγίου, πριν ακόμα ρασοφορεθεί, που μας αποκαλύπτει την πίστη που είχε ο άγιος στην θαυματουργική δύναμη του σημείου του Σταυρού του Κυρίου μας.
"Ενώ ταξίδευε λοιπόν με πλοίο, μαζί με άλλους επιβάτες, για τους Αγίους Τόπους, στην Παλαιστίνη, τους έπιασε μεγάλη τρικυμία και κόντευαν να πνίγουν... Τότε, ο άγιος έδεσε και έριξε με αδίστακτη πίστη στο φουρτουνιασμένο πέλαγος αυτό το σταυρουδάκι της γιαγιάς του. Η θάλασσα αμέσως γαλήνεψε! Όλοι οι επιβάτες του πλοίου ήταν χαρούμενοι, εκτός από τον Άγιο που ήταν θλιμμένος, επειδή το φυλακτό του χάθηκε μέσα στα αφρισμένα κύματα... Όταν όμως το πλοίο αγκυροβόλησε στο λιμάνι της Γιάφας, ο καπετάνιος έστειλε μια βάρκα με ναύτες να δουν τι ήταν ο περίεργος ήχος, κάτι σαν χτυπήματα, που ακουγόταν κατά την διάρκεια του ταξιδιού στα ύφαλα του πλοίου μέσα στη θάλασσα. Με έκπληξη τότε αυτοί είδαν κολλημένο, σ' εκείνο ακριβώς το σημείο, τον Σταυρό! Τον πήραν και με ευλάβεια τον παρέδωσαν στον μικρό κάτοχο του.
Από το βιβλίο,"Ο Άγιος Νεκτάριος και ο
Όσιος Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος"
του π.
Εμ. Γιαννούλη
