Θ.Π.: ΟΙ ΠΟΙΜΕΝΕΣ ΟΜΩΣ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΘΑ
ΔΩΣΟΥΝ ΛΟΓΟ ΕΠΙ ΤΟΥ ΦΟΒΕΡΟΥ ΒΗΜΑΤΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ
ΚΑΙ ΑΡΧΙΠΟΙΜΕΝΑ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ. ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΘΑ ΖΗΤΗΘΟΥΝ ΕΥΘΥΝΕΣ ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΡΑΞΕΙΣ
ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΚΟΠΙΜΗ ΑΔΡΑΝΕΙΑ ΤΟΥΣ. ΑΜΗΝ
«Ἔρχεται ἡ ἀπευκταία ὥρα, ὅπου τὸ ποίμνιο παραλογίζεται καὶ ρίχνεται στοὺς γκρεμούς, σκορπάει στὰ δάση καὶ στὶς ρεματιὲς· τὸ κυνηγοῦν οἱ λύκοι νὰ τὸ ἀποδεκατίσουν. Τότε οἱ ποιμένες θὰ συνταραχθοῦν καὶ θὰ σπεύσουν νὰ τὸ βοηθήσουν, νὰ τὸ περισώσουν, νὰ τὸ ξανασυστήσουν, νὰ ἀπομακρύνουν τὴν ἀπειλή. Ὡς τὴν τελευταία στιγμὴ θὰ ἀγωνίζονται ἀπεγνωσμένα. 4
Ἡ ἀπευκταία ὥρα ἔφτασε· καὶ τὸ χριστιανικὸ ποίμνιο διασκορπίζεται. Οἱ ποιμένες, ὡστόσο, ἀδρανoύν. Οἱ λύκοι οὐρλιάζουν -καὶ οἱ ποιμένες εὐωχοῦνται ἀσφαλισμένoι στὶς στάνες τους. Πρόκειται γιὰ τὴν ἱστορικὴ προδοσία τῶν ποιμένων (185)»
Χρῆστος Μαλεβίτσης (1927-1997)
«Η προδοσία τῶν ποιμένων»
