ο βίος της, η ανάμνηση του θαύματος με τους Ορθοδόξους και
τους Μονοφυσίτες, η εμφάνισή της στο Γ. Παΐσιο
Η μνήμη της εορτάζεται στις 16 Σεπτεμβρίου. Η ανάμνηση του
θαύματος στις 11 Ιουλίου.
Ο ΒΙΟΣ ΤΗΣ
Η Αγία Ευφημία έζησε και μαρτύρησε κατά τους χρόνους του
αυτοκράτορα Διοκλητιανού. Γεννήθηκε στη Χαλκηδόνα από οικογένεια θεοσεβή
και ευγενική. Οι γονείς της Ψιλόφρων και Θεοδωριανή φρόντισαν ώστε η Θυγατέρα
τους να αναπτύξει κάθε χριστιανική αρετή.
Τότε η Ευφημία αποφάσισε μαζί με άλλους χριστιανούς να
απέχει από τη γιορτή των ειδωλολατρών και για το λόγο αυτό συνελήφθη και
φυλακίσθηκε.
Κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας της οι εχθροί του Χριστού
προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να πείσουν την Αγία να αρνηθεί την πίστη της και να
ασπασθεί τα είδωλα. Όταν συνειδητοποίησαν πως η Eυφημία δεν επρόκειτο να
αλλάξει την πίστη της με τους λόγους, τη βασάνισαν φριχτά. Όμως με τη θεία
χάρη, η Αγία δεν έπαθε τίποτα από τα βασανιστήρια.
Τελικά οι δήμιοι, την έριξαν σε άγρια θηρία και η Ευφημία
βρήκε το θάνατο από μία αρκούδα.
Η ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΟΥ ΘΑΎΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΑΓ. ΕΥΦΗΜΊΑΣ
Αυτήν την ήμερα (11 Ιουλίου), γίνεται ανάμνηση του
θαύματος που έγινε από την αγία Ευφημία: κατά την εποχή του Μαρκιανού και
της Πουλχερίας, συντάχθηκαν δύο τόμοι που περιείχαν τον όρο της Συνόδου,
που έγινε στη Χαλκηδόνα (451) και ήταν ένας των ορθοδόξων και ένας των Μονοφυσιτών.
Για να πάψει λοιπόν η έριδα μεταξύ των δύο πλευρών,
αποφασίστηκε να τεθούν και οι δύο τόμοι μέσα στη λάρνακα της αγίας
Ευφημίας, για να φανεί ποιον από τους δύο θα δεχτεί η Αγία. Μετά
την αποσφράγιση της λάρνακας, βρέθηκε ο μεν των αιρετικών τόμος στα
πόδια της Αγίας πεταμένος, ο δε των ορθοδόξων στο στήθος της.
Η εμφάνιση της αγίας Ευφημίας στο Γ. Παΐσιο
Ὁ Γέροντας, διηγήθηκε τό ἑξῆς: «Εἶχα γυρίσει ἀπό τόν
κόσµο, ὅπου εἶχα βγῆ γιά ἕνα ἐκκλησιαστικό θέµα. Τήν Τρίτη , κατά ἡ ὥρα 10 τό
πρωΐ, ἤµουν µέσαστό Κελλί µου καί ἔκανα τίς Ὧρες. Ἀκούω χτύπηµα στήν πόρτα καί
µιά γυναι-κεία φωνή νά λέη: «Δι᾿ εὐχῶν τῶν ἁγίων Πατέρων ἡµῶν…». Σκέφθηκα:
«Πῶςβρέθηκε γυναίκα µέσα στό Ὄρος;». Ἐν τούτοις ἔνιωσα µιά θεία γλυκύτητα
µέσαµου καί ρώτησα:– Ποιός εἶναι;
– Ἡ Εὐφηµία, ἀπαντᾶ.»Σκεφτόµουν, «ποιά Εὐφηµία; Μήπως
καµµιά γυναίκα ἔκανε καµµιά τρέλλακαί ἦρθε µέ ἀνδρικά στό Ὄρος; Τώρα τί νά
κάνω;». Ξαναχτυπᾶ. Ρωτάω: «Ποιόςεἶναι;». «Ἡ Εὐφηµία», ἀπαντᾶ καί πάλι.
Σκέφτοµαι καί δέν ἀνοίγω. Στήν τρίτηφορά πού χτύπησε, ἄνοιξε µόνη της ἡ πόρτα,
πού εἶχε σύρτη ἀπό µέσα. Ἄκουσαβήµατα στόν διάδροµο. Πετάχτηκα ἀπό τό Κελλί µου
καί βλέπω µιά γυναίκαµέ µανδήλα. Τήν συνώδευε κάποιος, πού ἔµοιαζε µέ τόν
Εὐαγγελιστή Λουκᾶ,ὁ ὁποῖος ἐξαφανίσθηκε. Παρ᾿ ὅλο πού ἤµουν σίγουρος ὅτι δέν
εἶναι τοῦ πειρασµοῦ, γιατί λαµποκοποῦσε, τήν ρώτησα ποιά εἶναι.
˙– Ἡ µάρτυς Εὐφηµία, ἀπαντᾶ.
– Ἄν εἶσαι ἡ µάρτυς Εὐφηµία, ἔλα νά προσκυνήσουµε τήν Ἁγία
Τριάδα. Ὅ,τι κάνω ἐγώ νά κάνης καί σύ.
Μπῆκα στήν Ἐκκλησία, κάνω µιά µετάνοια λέγοντας:
«Εἰς τό ὄνοµα τοῦΠατρός». Τό ἐπανέλαβε µέ µετάνοια. «Καί
τοῦ Υἱοῦ». «Καί τοῦ Υἱοῦ», εἶπε µέψιλή φωνή.
– Πιό δυνατά, ν᾿ ἀκούω, εἶπα καί ἐπανέλαβε δυνατώτερα.»
Ὕστερα κάθησε ἡ Ἁγία στό σκαµνάκι καί ἐγώ στό µπαουλάκι
καί µοῦ ἔλυσε τήν ἀπορία πού εἶχα (στό ἐκκλησιαστικό θέµα).» Μετά µοῦ διηγήθηκε
τήν ζωή της. Ἤξερα ὅτι ὑπάρχει µιά ἁγία Εὐφηµία,ἀλλά τόν βίο της δέν τόν ἤξερα.
Ὅταν µοῦ διηγεῖτο τά µαρτύριά της, ὄχι ἁπλῶςτά ἄκουγα, ἀλλά σάν νά τά ἔβλεπα˙
τά ζοῦσα. Ἔφριξα! Πά, πά, πά!
– Πῶς ἄντεξες τέτοια µαρτύρια; ρώτησα.
– Ἄν ἤξερα τί δόξα ἔχουν οἱ Ἅγιοι, θά ἔκανα ὅ,τι
µποροῦσα νά περάσω πιό µεγάλα µαρτύρια.
Μετά ἀπ᾿ αὐτό τό γεγονός γιά τρεῖς µέρες δέν µποροῦσα νά
κάνω τίποτα.Σκιρτοῦσα καί συνεχῶς δόξαζα τόν Θεό. Οὔτε νά φάω, οὔτε τίποτα…
συνεχῶςδοξολογία».
από το βιβλίο: Ιερομονάχου Ισαάκ, Βίος Γέροντος Παϊσίου
του Αγιορείτου, σελίδες: 224-228
Εκδοσις Καλύβης Αναστάσεως, Καψάλα, Άγιον Όρος.
