Άγιε Του Θεού Νεκτάριε
Πρέσβευε υπερ ημών
ΤΩΡΑ ΠΟΥ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΘΑΛΑΣΣΟΤΑΡΑΧΗ
Ό Άγιος Νεκτάριος όταν ήταν μικρός πήγε να προσκυνήσει στούς
Αγίους Τόπους. Τό πλοίο όμως με το οποίο ταξίδευε έπεσε σέ θαλασσοταραχή καί κινδύνευε
να βυθιστεί.
Έδωσε εντολή ό καπετάνιος να ετοιμαστούν οί επιβάτες, ώστε σέ λίγο νά εγκαταλείψουν τό πλοίο. Τότε πήγε ό Άγιος Νεκτάριος καί έπιασε τό τιμόνι τού καπετάνιου καί σήκωσε τό άλλο του χέρι στό Θεό καί λέει:
-Δέν σού είπα Θεέ μου, ότι θέλω νά Σέ κηρύξω; Γιατί επιτρέπεις
νά πνιγούμε;
Είπε αυτό τό λόγο 3 φορές. Στή τρίτη φορά έβγαλε από τή ζωστήρα
του ένα σταυρό πού ήταν δώρο από την γιαγιά του καί δένει στήν άκρη της λωρίδας
του τό σταυρό, πηγαίνει στήν κουπαστή τού πλοίου καί τόν ρίχνει στή θάλασσα καί
διατάσσει ώς άλλος ''Κύριος'' τήν θάλασσα:
- Σιώπα καί φίμωσον!
Καί αμέσως ή θάλασσα γίνεται λάδι!
Όταν είδε ό κόσμος αυτό τό θαυμαστό γεγονός, έγινε αλαλαγμός!
Τόν πήραν στά χέρια, νά τόν φιλούνε νά τόν αγκαλιάζουν καί νά θέλουν νά σηκώσουν
τόν σωτήρα τους στόν αέρα. Όλοι ήταν χαρούμενοι, πού σώθηκαν από βέβαιο πνιγμό.
Ό μόνος πού ήταν λυπημένος ήταν ο Άγιος Νεκτάριος, γιατί κόπηκε
ό σταυρός καί τόν έχασε στή θάλασσα...
Λίγο πριν φτάσουν στό λιμάνι τής Χάϊφα τού Ισραήλ, άρχισε να
ακούγεται από τό πλοίο ένας δυνατός κρότος.
Φτάσανε στό λιμάνι, ό κόσμος άρχισε νά αποβιβάζεται, αποβιβάστηκε
καί ο Άγιος Νεκτάριος λυπημένος.
Ό καπετάνιος έστειλε κάποιους ναυτικούς νά πάνε μέ τή βάρκα
νά δούνε στό σημείο του πλοίου από όπου ακουγόταν ό κρότος καί βλέπουν έκπληκτοι
τό σταυρό τού Αγίου κολλημένο στό πλοίο! Τόν πήραν, τόν πήγαν στόν καπετάνιο καί
εκείνος φώναξε:
- Κεφαλά, Κεφαλά, Κεφαλά (έτσι λεγόταν το επίθετο του Αγίου
Νεκταρίου) γύρισε πίσω!
Γύρισε ό Άγιος Νεκτάριος καί πήρε από τον καπετάνιο το σταυρό
του, ευγνωμονώντας τόν Θεό! Έναν σταυρό, πού τόν είχε φυλαχτό από τήν αγαπημένη
του γιαγιά.
Άγιε Του Θεού Νεκτάριε
Πρέσβευε υπερ ημών
ΤΩΡΑ ΠΟΥ Η ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΘΑΛΑΣΣΟΤΑΡΑΧΗ
