Κάθε επίθετο το κατακαίει η ταπείνωση του. Επίγειος
άγγελος… Ουράνιος άνθρωπος…
Μεγάλη ευλογία για την γη της Εύβοιας. Μεγάλη ευλογία για
την Εκκλησία μας.
Όσοι τον γνώρισαν μαρτυρούν αυτή την πνευματική διαφάνεια, την κατάσταση που σαν σε τζάμι θωρείς κι αγρικάς τον ίδιο τον Θεό…..
Ο πνευματικός που είχα πριν χρόνια τον είχε πνευματικό και
εξομολογητικά στο καταθέτω, κείνα που μου έλεγε για τον γέροντα τα ψηλαφούσα
και εγώ στον ίδιο και αυτό μου ήταν μεγάλη παρηγοριά.
Πόσες ψυχές δεν ανέπαυσε με το πετραχειλάκι του ο Όσιος;
Πόσες ψυχές δεν ξεδίψασε και δεν ξεδιψάει με την προσευχή
του.
Όπως έλεγε και ένας παππούλης όμως τα χαρίσματα των
Αγίων(που μας θαμπώνουν και μας ελκύουν)ανθίζουν πάνω σε παθήματα. Λίγοι
γνώριζαν τις μάχες, τους αγώνες που έδινε νύχτα και ημέρα με τον πειρασμό (διάβολο).
Η ζωή των Αγίων, η ζωή ανθρώπων σαν και εσένα και εμένα (με
πάθη μα και με αρετές) γίνεται το επώδυνο ζύγι για την πορεία της δική μας
ζωής……
Μα και η πηγή για να πάρεις κουράγιο, να πεις ‘’έχει ο
Θεός’’, να βγει έμπονα από την ψυχούλα σου η προσευχή:
«Όσιε μου Ιάκωβε,
γνωρίζεις τα χάλια μου, γνωρίζω την αγάπη σου, βοήθα με σε παρακαλώ!»
π.Ιωάννης Παπαδημητρίου
proskynitis
