“Ο Θεός Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ, ούκ έστι Θεός νεκρών αλλά
ζώντων”
Όταν πρωτοήλθα στα Καυσοκαλύβια αναρωτήθηκα για το πού να είναι όλοι αυτοί οι Άγιοι γέροντες με τις μακριές γενειάδες για τους οποίους είχα ακούσει. Αυτό το αισθάνθηκα δυνατά μέσα μου και ύστερα ένιωσα μία απογοήτευση γιατί δεν τους έβλεπα.
Μετά από λίγο καιρό επισκέφθηκα
τον Άγιο Πορφύριο στο Μήλεσι , ο οποίος είχε αντιληφθεί τη σκέψη μου και την
απογοήτευσή μου. “- Θόδωρε αναρωτιέσαι για το πού είναι αυτοί οι Άγιοι γέροντες
με τις μακριές γενειάδες. Εκεί είναι αλλά δεν τους βλέπετε. Ζουν ανάμεσά σας”.
Είχε δίκαιο. Από τη στιγμή που εκοιμήθη ο Άγιος Πορφύριος
στα Καυσοκαλύβια μέχρι και σήμερα ζω και βιώνω όλους τους Αγίους ασκητές που
έζησαν στο Άγιον Όρος.
Το βράδυ της Τετάρτης τελέστηκε στα Καυσοκαλύβια του Αγίου
Όρους η αγρυπνία των Εισοδίων της Θεοτόκου και παράλληλα εορτάσαμε τη μνήμη του
Αγίου Πορφυρίου, ένα χρόνο μετά την αγιοκατάταξή του από το Οικουμενικό
Πατριαρχείο.
Αποφασίστηκε έτσι κάθε χρόνο στη Σκήτη που τόσο αγάπησε ο
Άγιος Γέροντας, να εορτάζεται η μνήμη του παράλληλα με τα Εισόδια της Θεοτόκου,
όπως ακριβώς έγινε με την κοίμησή του πριν από 23 χρόνια.
Ο Άγιος Πορφύριος εκοιμήθη στις 2 Δεκεμβρίου και η εξώδιος
ακολουθία έγινε την ημέρα των Εισοδίων της Θεοτόκου στις 3 του Δεκέμβρη.
Η αγρυπνία τελέστηκε με όλους τους πατέρες της Ιεράς
Σκήτης και τα πνευματικά του παιδιά. Σε αυτή την πρώτη αγρυπνία, ένα χρόνο μετά
την επίσημη Αγιοκατάταξη του Αγίου Πορφυρίου, είχα την ευλογία να λειτουργήσω
ως εφημέριος της Σκήτης μαζί με τον πνευματικό μου αδελφό, τον π.Ιωαννίκιο.
Ο Άγιος Πορφύριος, ένας μέγας Άγιος της εποχής μας, θα
εορτάζεται μόνο στα Καυσοκαλύβια, μαζί με την εορτή των Εισοδίων της Θεοτόκου,
της ημέρας που η Κυρία Θεοτόκος εισήλθε στα Άγια των Αγίων.
Αυτή την ξεχωριστή ημέρα επέλεξε και ο Θεός για να πάρει
στα Άγια των Αγίων και τον Άγιο Πορφύριο, που τόσο πολύ αγάπησε ο ίδιος τον
Χριστό και την Κυρία Θεοτόκο σε όλη του τη ζωή.
Ο Άγιος Πορφύριος λίγο πριν την τελευταία επιστροφή του
στα Καυσοκαλύβια μου είχε εκμυστηρευθεί: “-Θεόδωρε (το κοσμικό μου όνομα τότε),
στα Καυσοκαλύβια δεν πάω για να πεθάνω αλλά για να ζήσω”. Για να ζήσει λοιπόν
δίπλα στον Θεό των ζώντων ανεχώρησε ο Άγιος Πορφύριος πριν από 23 χρόνια, και
συχνά έλεγε: “ο Θεὸς Αβραάμ, Ισαάκ, Ιακώβ οὐκ ἔστι Θεός νεκρῶν, ἀλλὰ ζώντων,
ενώ άλλες φορές επαναλάμβανε : “Όταν θα φύγω θα μπορώ να κάνω πιο πολλά
πράγματα και εύκολα”.
Έτσι κι έγινε. Σήμερα 23 χρόνια μετά, ο Άγιος Πορφύριος
είναι πιο ζωντανός από ποτέ και το Άγιον Όρος είναι αυτό που με τις προσευχές
του προστατεύει την Ελλάδα την Ορθοδοξία και όλο τον κόσμο.
Τώρα ο Άγιος Πορφύριος ζει μέσα από τα παιδιά του.
