Δε ζητώ τίποτε
περισσότερο˙ και αν όχι μέσα στα μεσάνυχτα, τουλάχιστον την ώρα του όρθρου.
Δείξε ότι η νύχτα δεν είναι μόνο για το σώμα, αλλά και για την ψυχή˙ μην ανεχθής να περάση με απραξία, αλλά άμοιψε τον Κύριο με την αμοιβή αυτή˙ ή καλλίτερα, και αυτή σε σένα επιστρέφει.
Πες μου λοιπόν, αν
πραγματικά πέσουμε σε κάποια φοβερή δοκιμασία, ποιον δεν παρακαλούμε να μας
βοηθήση; Και αν πετύχουμε
αμέσως εκείνο που ζητάμε, νιώθουμε ανακούφισι.
Ποιος θα σε βοηθήση
ώστε να είναι πρόθυμος να σου κάνη τη χάρι εκείνος, προς τον οποίον απευθύνης
το αίτημά σου; ποιός θα σε βοηθήση για να μη γυρίζης εδώ κι εκεί και να ζητάς
σε ποιόν να απευθύνης το αίτημά σου; να μην έχης την ανάγκη άλλων, ώστε να
ζητήσης αυτό μέσω εκείνων;
Τι υπάρχει μεγαλύτερο
από αυτό;
Διότι Αυτός, τότε προ
πάντων πραγματοποιεί το αίτημά μας, όταν δεν παρακαλέσουμε άλλους˙ τότε προ
πάντων μας κατηγορεί, ωε γνήσιος φίλος που είναι, διότι δεν έχουμε εμπιστοσύνη
στην φιλία Του, όταν παρακαλέσουμε άλλους για να ζητήσουμε από Αυτόν που
θέλουμε.
Έτσι ενεργούμε και
εμείς προς εκείνους που μας ζητούν κάτι˙ τότε τους κάνουμε τη χάρι με
μεγαλύτερη ευχαρίστησι, όταν έρχωνται και μας το ζητούν αυτοί οι ίδιοι και όχι
μέσω άλλων.
Χρυσοστομικός Άμβων Ε΄
romioitispolis
orthmad
